مقایسه افت شاخص با ریزش بزرگان بازار

شاخص کل بورس به عنوان دماسنج بازار سرمایه همواره به عنوان سنجه‌ای برای تعیین وضعیت بازار مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما بررسی‌ها حاکی از آن است که دماسنج بازار معیار درستی نبوده و با واقعیت‌ها فاصله دارد.

به گزارش شهر بورس، شاخص کل بورس اوراق بهادار تهران از 19 مردادماه سال جاری و در بدو ورود به کانال دو میلیون واحد، ریزش خود را آغاز کرد.

بیش از 5 ماه است که شاخص کل وارد یک روند نزولی شده و شاید اگر بگوییم به تمامی فعالان بازار زیان هنگفتی را متحمل کرده، اغراق نکرده‌ایم.

شاخص هم وزن

در تمامی این روزها، هیچ‌کدام از تلاش‌های فعالان بازار و وعده‌های مسئولان نتیجه‌ای در برنداشته و آنچه نصیب سهامداران شده، ناراحتی اعصاب و از دست رفتن بخش عمده‌ای از سرمایه‌شان بوده است.

البته شاخص بورس ماه گذشته یک بار صعود کوتاه‌مدتی را تجربه کرد، اما در ادامه بار دیگر سقوط آزاد دیگری به کانال یک میلیون و صد هزار واحد داشت.

بیشتر بخوانید: اتفاق احتمالا مهم برای بازارها / آخرین روز کاری ترامپ کی است؟

شاخص کل بورس تهران 22 آذرماه که از ارتفاع یک میلیون و 535 هزار واحد نزول خود را آغاز کرد تا شنبه، ۲۷ دی‌ماه تنها 22.71 درصد افت کرده است.

شاید شما هم شنیده‌اید که فعالان بازار ادعا می‌کنند که «در زمان صعود شاخص بورس، سهام ما رشد به‌مراتب کمتری دارد و در هنگام افت آن، مقدار بیشتری از ارزش سهام‌مان کاسته می‌شود» اما آیا واقعاً این‌چنین است؟ آیا مقدار رشد و یا افت سهام مختلف با شاخص هم‌خوانی ندارد؟

طی این گزارش تلاش کردیم نگاهی وضعیت سهام مختلف بازار داشته باشیم به مقایسه افت شاخص با ریزش بزرگان بازار بپردازیم.

با توجه به تأثیر عمده برخی نمادهای بزرگ و شاخص ساز بر روی عملکرد شاخص، در این گزارش به بررسی نمودار برخی از این نمادهای بزرگ بازار پرداخته‌ایم.

بیشتر بخوانید: سهام ممتاز چیست و چه تفاوتی با سهام عادی دارد؟

نکته جالب اینجاست که بررسی 8 سهم شاخص ساز نشان می‌دهد که هیچ‌کدام از آنها نه تنها افتی کمتر و یا برابر با شاخص نداشتند، بلکه مقدار افت بیشتری را تجربه کرده‌اند.

در بین ۸ سهام منتخب بازار، سهام شرکت فولاد مبارکه اصفهان از لحاظ درصدی، افت به‌مراتب کمتری را تجربه کرده که درصد افت آن 32.06 درصد بوده است؛ یعنی 10 درصد بیشتر از شاخص کل.

مقایسه افت شاخص با ریزش بزرگان

سهام بانک تجارت (وتجارت) با 35، سازمان تأمین اجتماعی (شستا) با 37، ملی صنایع ملی مس ایران (فملی) و سایپا (خساپا) با 38 و بانک صادرات (وبصادر) با 39 درصد افت، دیگر نمادهای شاخص ساز بازار بودند که در این گزارش مورد بررسی قرار گرفته‌اند. همان‌طور که می‌بینید این سهم‌ها نیز وضعیت به مراتب بدتری نسبت به شاخص کل دارند.

مقایسه افت شاخص با ریزش بزرگان

البته این پایان کار نیست و سهام مذکور، فقط نمادهایی بودند که کمتر از 40 درصد اصلاح داشتند. در بین نمادهای بزرگ بازار، سهم‌هایی هم وجود دارند که با افتی بیش از 30 درصد مواجه بوده‌اند.

بیشتر بخوانید: طرح جاماندگان سهام عدالت در کدام مرحله قرار دارد؟

سهام دو شرکت ایران‌خودرو (خودرو) و کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران (حکشتی) نیز به ترتیب با 42.92 و 43.38 درصد افت، بیشترین مقدار اصلاح در بین بازرگان بازار را به نام خود ثبت کرده‌اند.

با وجود افت قیمتی سنگین این سهام بزرگ بازار، نماد بی‌اعتمادی به بازار سرمایه به چیزی جز صندوق پالایشی یکم (دارا دوم) تعلق نمی‌گیرد؛ دومین صندوق دولتی که با حواشی فراوان وارد بازار سرمایه شد و از زمان بازگشایی خود تاکنون 45 درصد ضرر متوجه سهامداران خود کرده است.

مقایسه افت شاخص با ریزش بزرگان

نکته جالب‌توجه درباره دومین صندوق ETF این است که مسئولان دولتی توصیه‌های زیادی برای خرید این صندوق از سوی مردم داشتند و اکثر خریداران این صندوق نیز جزو قشر متوسط و حتی متوسط رو به پایین جامعه بودند که پس‌انداز خود را صرف خرید این صندوق کردند، اما تاکنون فقط شاهد نصف شدن سرمایه‌شان بوده‌اند.

حال می‌توان با مقایسه افت شاخص با ریزش بزرگان بازار گفت همانطور که بسیاری از کارشناسان معتقدند، شاخص کل بورس اوراق بهادار معیار مناسبی برای سنجش وضعیت بازار نیست چراکه نه‌تنها قابل دستکاری بوده و معیار مناسبی برای تعیین وضعیت نمادهای کوچک بازار نیست بلکه در سنجش وضعیت بزرگان بازار نیز خطاهایی به دنبال خواهد داشت.