شاهین احمدی: بورس دیگر قابل پیش بینی نیست

شاهین احمدی در گفت‌وگو با شهر بورس، درباره عوامل تاثیرگذار بر روی بازار سرمایه، اظهار داشت: رفت و آمدهای هیئت‌های سیاسی به تهران طی هفته اخیر نشان از تحرک دوباره طرف‌‎های درگیر برای احیای برجام دارد. در این میان، حضور مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، آقای جوزپ بورل در تهران و دیدار با امیرعبداللهیان و البته شمخانی، تا سفر الکاظمی نخست وزیر عراق به عربستان و در ادامه سفر ایشان به تهران، همگی به تحرکات منطقه ای ایران، و طرف اروپایی، در کنار کشورهای حوزه خلیج فارس برای احیای روابط تجاری و سیاسی اشاره دارد.

وی افزود: در صورت احیای برجام چند اتفاق برای بازار سرمایه رخ خواهد داد.اولاً کاهش تحریم های یکجانبه آمریکایی، افزایش درآمدهای دولت و احتمال کاهش سیاست های انقباضی دولت و بانک مرکزی، می‌تواند به چرخش بیشتر نقدینگی در دسترس و احتمالا گردش سریع تر پول بین بازارها منتهی شود. دوماً تسهیل صادرات و نقل و انتقال پول برای شرکت های صادراتی و البته دسترسی ساده تر شرکت هایی که مواد اولیه مصرفی وارداتی دارند و در نتیجه بهبود عملیات شرکت ها منجر می‌شود. سوماً احتمال انعقاد قراردادهای همکاری اعم از واردات فناوری و سرمایه برای شرکت های بزرگ و توسعه عملیات آتی به وجود می‌آید. تقویت عملیات شرکت‌های داخلی که عملیات آنها عمدتا ریالی است و در نهایت تقویت فضای سرمایه گذاری و امید در فضای تولید کشور.

شاهین احمدی بیان کرد: در صورت عدم احیای برجام، عملا علاوه بر این که نمی‌توان انتظار داشت موارد فوق محقق شوند، می‌‎توان انتظار داشت مواردی از جمله بازگشت تحریم‌ها در سطح سازمان ملل و ایجاد مشکلات عدیده در نقل و انتقال پول، سخت‌تر شدن عملیات صادرات و واردات شرکت ها، ناتوانی دولت در فروش نفت و دریافت وجوه مربوطه، تداوم سیاست‌های انقباضی دولت و بانک مرکزی و بروز مشکلات متعدد در نقل و انتقال پول بین بازارهای مختلف، و ورود بازارها به فضای تورمی و احتمالا سیاست های بخشی و مداخله جویانه دولت برای کنترل تورم و کاهش کسری بودجه دیر یا زود رخ دهند.

بیشتر بخوانید: اطلاعیه کارگزاری مفید در خصوص علت اختلال در سامانه

این فعال بازار سرمایه تصریح کرد: با بررسی دو فرض فوق و این که با خروج آمریکا از برجام در سال 1396، عملا 5 سالی می شود که در سناریوی دوم به سر می بریم، شاهد سیاست های شدیدا انقباضی بانک مرکزی، کمبود سرمایه درگردش لازم برای عملیات تولیدی، نرخ تشکیل سرمایه منفی، مداخله های متعدد در مقوله قیمت گذاری محصولات نهایی شرکت ها، چندنرخی شدن نرخ ریال در برابر ارزهای خارجی و در نهایت، دست اندازی های متعدد در سود شرکت ها به انواع روش های ممکن هستیم و پیش بینی می شود که اگر فرایند احیای برجام به درازا بکشد، این فرایندها در اشکال متنوعی به بازارهای تولیدی و در نهایت بازارهای مالی آسیب بزنند، اما در این میان، عمده تهدید ها متوجه شرکت های بزرگ خواهد بود.

وی در ادامه افزود: طبق تئوری هزینه های سیاسی، هرچه شرکت ها بزرگ تر باشند، احتمال این که مدیران آنها از روش های حسابداری برای مدیریت سود به منظور اجتناب از مداخلات دولتی استفاده کنند؛ افزایش خواهد یافت، اما در اقتصاد تماما دولتی ما، و بازار سرمایه ای که سطر سطر رقم سود و زیان شرکت های بزرگ تحت تاثیر مصوبات دولتی قرار دارد، عملا فرار از مداخلات دولت با این روش ممکن نیست و شرکت های بزرگ شاهد دخالت های متعدد در فرایندهای تولید و فروش و سرمایه گذاری های خود هستند که مصادیق زیر نمونه هایی از این موارد است: 1) الزام شرکت های بزرگ به ساخت نیروگاه های اختصاصی تولید برق و ورود برق به شبکه، 2) وضع عوارض متعدد صادراتی و وارداتی روی عملیات شرکت ها، 3) دستکاری متعدد در نرخ خوراک شرکت های پتروشیمی در فواصل زمانی کوتاه مدت و غیر قابل پیش بینی شدن تداوم فعالیت این شرکت ها که به عدم سرمایه گذاری جدید در این صنایع منتهی می شود، 4) انتقال هزینه های طرح های دولتی به بانک ها در قالب تسهیلات تکلیفی و عدم قبول هزینه های اکچوئری قبل از عرضه اولین این بانک ها، 5) قیمت گذاری دستوری محصولات خودرویی و تحمیل زیان انباشته سنگین به این شرکت ها، و 6) سقف گذاری برای رقابت در محصولاتی که در بورس کالا معامله می شوند، عملا موارد محدودی از این دست مداخلات هستند.

شاهین احمدی بیان داشت: پیش بینی بازار در سناریوی اول کار نسبتا مشکلی خواهد بود؛ چرا که ابعاد توافق و در نتیجه دسترسی دولت به منابع و تسهیل ورود سرمایه گذاری های خارجی اعم از سرمایه گذاری های پولی و فناوری مشخص نیست و در نتیجه نمی توان ابعاد کامل ماجرا را پیش بینی کرد، اما تسهیل ورود پول به کشور به دولت ثروتمند تر منتهی خواهد شد که احتمال مداخلات در بازار سرمایه را کاهش می دهد، اما در سناریوی دوم، شرایط رکودی در بازارسرمایه و عدم رشد متناسب با سطح عمومی قیمت ها، چنان‌که در این دو سال اخیر شاهد آن بوده ایم، محتمل ترین رخدادی است که برای بازار سرمایه می توان پیش بینی کرد.