براساس تصمیمات مجمع فوق‌العاده ایران خودرو سازمان مدیریت صنعتی با ۲۲/۳ درصد سهم رای، سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) با ۲۲/۳ درصد سهم رای، شرکت سرمایه‌گذاری سلیم با ۲۲/۳ درصد سهم رای، شرکت پویا نمایان رستا با ۱۳/۲ درصد سهم رای و شرکت تدبیر سرمایه آراد با ۱۳/۲ درصد سهم رای به عنوان اعضای هیأت مدیره جدید ایران خودرو منصوب شدند.
طبیعتا این پرسش به وجود می آید که پس نام شرکت کروز کجای این قصه است. برای درک بهتر این ماجرا بهتر است سری بزنیم به آگهی‌های روزنامه رسمی دو شرکت تدبیر سرمایه آراد و و شرکت پویا نمایان رستا.
براساس آگهی تاسیس شرکت تدبیر سرمایه آراد حمید کشاورز توچائی و محمد علیپور فطرتی که در حقیقت مالکان شرکت کروز نیز هستند به همراه خانواده‌هایشان از موسسین این شرکت هستند که در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۰ به ثبت رسیده است.
آگهی تاسیس شرکت پویا نمایان رستا اما هیچ نشانی از قطعه‌سازی کروز ندارد. نه خود مالکین و نه خانوداه آنها. اما این شرکت همان شرکتی است که در سال ۹۷ با سرمایه ۱۰۰ هزار تومانی وارد هیأت مدیره ایران خودرو شد. تا خرداد امسال هیچ نشانی از شرکت کروز در مالکیت این شرکت نیست اما ۲۴ خرداد ماه ۱۴۰۱ نام مرتضی شفیعی به عنوان مدیرعامل این شرکت به ثبت رسیده است.
بیشتربخوانید: تاریخ قرعه کشی پیش فروش ایران خودرو تغییر کرد
نسبت مرتضی شفیعی با کروز البته نسبت طولانی و بلندی است اما او طی سال های اخیر به عنوان نماینده کروز در ترکیب هیأت مدیره ایران خودرو حضور داشته البته از سوی همین شرکت پویا نمایان رستا اما همواره از او به عنوان نماینده کروز یاد شده است. ذکر این نکته نیز جالب است که مرتضی شفیعی از زمان مالکیت شرکت کروز بر بخشی از سهام گروه خودروسازی بهمن به عنوان مدیرعامل یا عضو هیات مدیره همواره در این گروه حضور داشته است.
از سوی دیگر آدرس هر دو شرکت در روزنامه رسمی دقیقا در یک ساختمان واقع در بلوار گل‌های جاده مخصوص ذکر شده، با اختلاف یک طبقه. گرچه شرکت کروز تلاش کرده اثری از خود در شرکت پویا نمایان رستا به جای نگذارد اما شواهد نشان می‌دهد که این شرکت نیز متعلق به قطعه‌ساز بزرگ است.
حالا پرسش اینجاست که اگر برای نهادهای نظارتی شفاف است که شرکت کروز با ۲۶ درصد سهم رای امروز به دو صندلی در هیأت مدیره ایران خودرو دست پیدا کرده، پس سودای ضد انحصارشان کجاست؟ شورای رقابت که فریاد ضد انحصار سر می‌دهد در کجای این بازی نشسته؟
اگر هم مثل ما دسترسی‌شان محدود بوده و هنوز نتوانسته‌اند ثابت کنند که پشت شرکت دوم به کروز می‌رسد، چگونه به یک شرکت ناشناس اجازه مالکیت صندلی هیأت مدیره بزرگترین خودروسازی کشور را داده‌اند؟ رد پول این شرکت به کجا می‌رسد؟ سرمایه‌گذاران آن کیستند؟
به نظر می‌رسد شورای رقابت حواسش را به قیمت‌گذاری دستوری داده و طرف دیگر بازی را نمی‌بیند که زمینه انحصار بزرگتری در حال شکل‌گیری است؟ دلیل مشخص برای این انحصار هم این است که یک شرکت قطعه‌سازی که خود تامین کننده قطعات ایران خودرو است چگونه می‌تواند دو رای در هیأت مدیره داشته باشد و به روی منافع خود چشم ببند؟ چه کسی تضمین داده که این قطعه‌سازان منافع سایر قطعه سازان را نیز در نظر می‌گیرد و سهم آنها در تامین قطعات را کمتر نمی‌کند؟ از کجا معلوم که قیمت قراردادها با در نظر گرفتن فقط یک قطعه ساز نوشته نشود؟
اینها همه پرسش‌هایی است که نه تنها شورای رقایت بلکه وزارت صمت، ایران خودرو و همه نهادهای نظارتی باید به آن پاسخ دهند.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0