انتشار وایتپیپر
در کنار ساختار ICO، پروژه کریپتو معمولاً یک وایتپیپر منتشر میکند که از طریق وبسایت جدیدی که به توکن اختصاص داده شده است، در اختیار سرمایه گذاران بالقوه قرار میگیرد. صاحبان پروژه از وایتپیپر برای توضیح ویژگیهای ICO استفاده میکنند.
اطلاعیه عرضه اولیه حپرتو منتشر شد + زمان و میزان نقدینگی
عاقبت سرمایه جمعآوریشده از طریق عرضه اولیه کوین
اگر پول جمعآوریشده در یک ICO کمتر از مقدار مورد نیاز طبق معیارهای ICO باشد، ممکن است وجوه به سرمایهگذاران پروژه بازگردانده شود. در نتیجه، ICO ناموفق تلقی شود.
اگر الزامات بودجه در مدت زمان مشخص برآورده شود، پول جمعآوریشده برای دستیابی به اهداف پروژه هزینه میشود.
تفاوت بین عرضه اولیه کوین (ICO) و عرضه اولیه عمومی (IPO)
IPO برای شرکت هایی که به دنبال جذب سرمایه از سرمایهگذاران هستند، پول جمع آوری میکند و منجر به توزیع سهام شرکت بین سرمایه گذاران میشود. برای ICOها، شرکتهای رمزارز از طریق فروش کوین یا توکن سرمایه جمعآوری میکنند. در هر دو مورد، سرمایهگذاران نسبت به شرکت یا ارز دیجیتال خوش بین هستند و بر اساس این باور که ارزش دارایی در طول زمان افزایش مییابد، سرمایه گذاری میکنند.
تفاوت اصلی بین ICO و IPO این است که سرمایهگذاری در ICO، سهام مالکیت پروژه یا شرکت رمزنگاری را تضمین نمیکند. شرکتکنندگان ICO در حال قمار هستند که ارزش یک ارز بیارزش بعداً به بالاتر از قیمت خرید اصلیاش افزایش مییابد.
اگرچه IPO توسط سرمایهگذاران محافظهکارتری تأمین مالی میشود، ICO ممکن است از طرفدارانی که ریسکپذیر هستند و مشتاق سرمایهگذاری در یک پروژه جدید و هیجانانگیز هستند، سرمایه دریافت کنند. یک ICO با یک رویداد Crowdfunding متفاوت است زیرا امکان سود مالی در طول زمان را ارائه می دهد، در حالی که طرح های Crowdfunding فقط دریافتهای مالی دارند. بههمین دلیل به ICOها «Crowdsales» نیز گفته میشود.
مثالهایی از عرضه اولیه کوین
ICO اتریوم در سال 2014 نمونه اولیه و برجستهای از عرضه اولیه کوین بود. ICO اتریوم 18 میلیون دلار در یک دوره 42 روزه جمع آوری کرد. در مثالی دیگر، در طی یک ICO یک ماهه که در مارس 2018 به پایان رسید، دراگونکوین حدود 320 میلیون دلار جمع آوری کرد همچنین در سال 2018، شرکت پلتفرم EOS با جمع آوری 4 میلیارد دلار در طول یک ICO یک ساله، رکورد Dragon Coin را شکست.
توسعه بلاکچین و ارز دیجیتال فرآیندی پرهزینه است. توسعهدهندگان باید برای مشاور حقوقی، برنامه نویسان، امکانات هزینههای زیادی بپردازند. یک ICO برای جمعآوری سرمایه برای پرداخت هزینههای متحمل در طول توسعه در نظر گرفته شده است.