بر اساس گزارش اقتصادآنلاین، والتر اوتینو در غرفه خود در کیسومو، غرب کنیا، گلوله های تکه تکه شده خمیر را در تابه ای می‌ریزد؛ پس از یک یا دو دقیقه، گلوله‌های روکش شده معروف به ماندازی، آماده فروش هستند. اما مشتریان او ممکن است مانند گذشته احساس سیری نکنند. آقای اوتینو اندازه «دونات آفریقایی» خود را که اسنک (میان وعده) نیز نامیده می‌شود، به نصف کاهش داده و هرکدام را به قیمت ده شیلینگ (حدود هشت سنت آمریکا) می‌فروشد.
او توضیح می‌دهد:«من مجبورم این کار را انجام دهم تا سر به سر شوم.» هزینه مواد اولیه آن به صورت سرسام‌آور بالا رفته است. یک کوزه ده لیتری روغن پخت و پز به قیمت ۳۰۰۰ شیلینگ است که در ژانویه ۲۰۰۰ بود. قیمت آرد نسبت به چند ماه پیش دو سوم گران قیمت‌تر است. در ماه اکتبر، تورم مواد غذایی کنیا به نرخ سالانه ۱۶ درصد رسید که بالاترین نرخ ثبت شده است؛ تاثیرات سلسله وار تهاجم روسیه به اوکراین، با تاثیر خشکسالی‌های منطقه‌ای آمیخته شده است.
در جاهای دیگر بازار نمونه های دیگری نیز وجود دارد. یک فروشنده شیر دو بطری پلاستیکی نگهداری می‌کند. دوسال پیش (بطری) یک لیتری ۴۰ شیلینگ بود. او امروز با همین قیمت فقط یک بطری نیم لیتری را پر می‌کند. به گفته تاجران، انواع میوه‌ها همگی در دسته‌های کوچکتر فروخته می‌شوند.
بیشتر بخوانید:افزایش قیمت مسکن تا کجا؟
صندوق بین المللی پول تخمین می‌زند که از سال۲۰۲۰ هزینه مواد غذایی عمده در سراسر جنوب صحرای آفریقا تقریبا یک چهارم افزایش یافته است. قیمت مواد غذایی که به صورت محلی رشد می‌کند هم افزایش یافته است. در غنا، به عنوان مثال، هزینه کاساوا تقریبا ۸۰ درصد افزایش یافته است.
تورم انقباضی (کاهش اندازه و وزن کالاها بدون تغییر قیمت) نیز در حال افزایش است. در آفریقای جنوبی، تکه‌های بیلتانگ (گوشت خشک) به اندازه قبل ضخیم نیستند. در اوگاندا، فروشندگان خیابانی «رولکس» (تخم مرغ غلتانده شده) را که کم و بیش شبیه یک املت سبزیجات است که داخل یک چاپاتی (نان تابه‌ای) پیچانده می‌شود، کوچک کرده اند.
تورم انقباضی اغلب از چشم مصرف کنندگان غربی که به بسته‌های با فضای خالی با تردید نگاه می‌کنند، نادیده نمی‌ماند. اما مصرف کنندگان آفریقایی که بسیاری از آنها فاقد پول نقد، اعتبار یا فضای کافی برای خرید به صورت عمده هستند، مدت‌هاست که کالاها را با مقادیر کم خریداری کرده‌اند. در نیجریه، شرکتها یاد گرفته‌اند که بسته‌های کوچک شامپو و پودر لباسشویی را به مشتریانی که پول نقد ندارند، تحمیل کنند.
با رکود اقتصادی، تولیدکنندگان وزن و اندازه محصولات بیشتری را کاهش داده‌اند.
مصرف‌کنندگان فقیر به این معنی است که خرده فروشان اغلب کوچک کردن محصولات را گزینه بهتری نسبت به افزایش قیمت می‌دانند. به آن رقابت شدید در بسیاری از بازارها، جایی که ده‌ها فروشنده کالاهای مشابهی را می‌فروشند، اضافه کنید. «قیمت‌ها را افزایش دهیم؟» آقای اوتینو از روی تعجب فریاد می‌زند. «من جرات این کار را ندارم زیرا مشتریان فرار خواهند کرد.»
