تاریخچه پیدایش بانک ها در دنیا | نخستین بانک دنیا در کجا تاسیس شد؟

به گزارش شهر بورس، تاریخچه پیدایش بانک ها در دنیا نشان می‌دهد امپراطوری بابل، یونان، ایران و چین نخستین مناطق جهان بودند که بانکداری و پرداخت وام به صورت ابتدایی در آنها رایج بوده است اما نخستین موسسه مالی با نام بانک در سال 1171 میلادی با نام “بانک ونیز” شناخته می‌شود.

اصطلاح بانک از واژه (Banko) در زبان ایتالیایی به معنای نیمکت گرفته شده است. در قرون وسطی ایتالیایی‏ها به هنگام انجام معاملات تجاری بر روی نیمکت می‌نشستند. این واژه به تدریج تغییر کرد و به واژه (Bank) که یک واژه آلمانی است، تبدیل شد.

فعالیت بانک ونیز تا زمان حمله فرانسه در سال ۱۷۹۷ ادامه داشت و این بانک اولین بانک ملی ایجاد شده در میان مرزهای اروپا بود.  بعد از بانک ونیز بانک‌های بارسلونا، آمستردام و انگلستان به ترتیب آغاز به کار کردند که با گسترش نفوذ مسیحیت و حرام بودن ربا در آئین مسیحیت مالکیت این بانک‌ها به دست یهودیان افتاد.

با وقوع انقلاب صنعتی، بانک داری هم شکل جدیدی به خود گرفت و نخستین بانک مدرن “بانک فرانسه” نام گرفت که در سال 1716 میلادی به دست بخشی خصوصی آغاز به کار کرد اما دو سال بعد با خرید سهام بانک توسط دولت به یک بانک دولتی تبدیل شد. زمان زیادی طول نکشید که بانک فرانسه به دلیل انتشار زیاد اسکناس و ناتوانی بانک در پرداخت دیون در سال 1720 میلادی ورشکسته شد.

بیشتر بخوانید: تاریخچه بورس جهان و ایران

تا پایان قرن هفدهم بانکداری برای الزامات بودجه کشورهای اروپایی دارای اهمیت زیادی شده بود که منجر به تعیین مقررات دولتی و اولین بانک‌های مرکزی شد.

اوایل دهه ۲۰۰۰ بانکداری‌ در اروپا تفاوت‌های زیادی پیدا کرد، شرکت‌های بزرگ شروع به یافتن مسیرشان به جوامع خدمات مالی و رقابت با بانک‌های تاسیس شده کردند که خدمات اصلی ارائه شده آنها شامل بیمه، حقوق بازنشستگی، بازار پول و صندوق هزینه، وام ها و اعتبارها و اوراق بهادار است. در واقع در پایان سال ۲۰۰۱، سرمایه بازار ۱۵ تا از بزرگ‌ترین ارائه‌دهندگان خدمات مالی شامل ۴ موسسه غیر بانکی بود.

فرآیند نوآوری مالی در دهه اول قرن۲۱ پیشرفت چشمگیری داشت و اهمیت و سودآوری موسسات مالی غیر بانکی را افزایش داد.

انواع بانک در اقتصادهای مدرن

در دنیا بانک‌های مدرن به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند که در ادامه آن را می‌خوانید:

• بانک‌های تجاری یا عمومی که هدف آن‌ها ارائه‌ی خدمات به عموم مردم بوده و شعب گوناگونی افتتاح می‌کنند. آن‌ها معمولا در کنار دریافت انواع سپرده و پرداخت تسهیلات مالی، در صندوق‌های سرمایه‌گذاری، اوراق بهادار، املاک ورود کرده و حتی ممکن است خدماتی برای دوران بازنشستگی ارائه کنند. انواع این خدمات را می‌توان در آگهی‌های تلویزیونی دید.
• بانک‌های شرکتی که در واقع مشتریان آنان افراد حقوقی و بنگاه‌های کوچک، متوسط و بزرگ است و ایده‌ی شکل‌گیری آن‌ها به نیازهای بسیار متفاوت این افراد بازمی‌گردد. بانک‎‌های شرکتی به مدیریت جریان نقدی مشتریان، خدمات املاک تجاری، خدمات بازرگانی و انتقال پول در ابعاد کلان و خدمات اعتباری مختص به شرکت‌ها می‌پردازند. دو بانک جی.پی مورگان و بانک آمریکا در این دسته قرار می‌گیرند
• بانک‌های سرمایه‌گذاری که به گونه‌ای از دل بانک‌های شرکتی بیرون می‌آیند و به ارائه‌ی خدمات تخصصی‌تر تجاری به شرکت‌ها می‌پردازند. آن‌ها معمولاً تراکنش‌های مالی و پشتیبانی‌های مربوط به تملیک و ادغام شرکت‌ها را انجام می‌دهند. مشتریان آن‌ها تنها شرکت‌های بزرگ، صندوق‌های بازنشستگی، دولت‌ها و باقی سازمان‌های مالی بزرگ هستند.
• بانک‌های مرکزی که وظیفه‌ی آن‌ها نظارت بر سیستم بانکی و سلامت جریان‌های پولی، مدیریت عرضه‌ی پول در اقتصاد و اجرای سیاست پولی در کشور است. بانک مرکزی در کنار ثبات بانکی، ثبات گردش پول و سطوح قیمت‌ها را دنبال می‌کند.