به گزارش شهر بورس، در ماه‌های اخیر جهان بار دیگر شاهد موجی از «تب طلا» بوده است؛ میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا، متناسب با توان مالی خود، در جست‌وجوی راهی برای خرید این فلز گران‌بها هستند. هم‌زمان، قیمت طلا به بالاترین سطح تاریخی خود رسیده و تحلیل‌ها از تداوم این روند صعودی در سال‌های آینده خبر می‌دهند.
در اکتبر گذشته، بهای هر اونس طلا تا سطح بی‌سابقه ۴۰۰۲ دلار افزایش یافت و در اوج معاملات به حدود ۴۳۸۱ دلار نیز رسید.
در کشورهای منطقه ما نیز تب خرید طلا داغ است؛ بسیاری از شهروندان ترجیح می‌دهند دارایی خود را در قالب سکه، شمش یا زیورآلات حفظ کنند، چراکه طلا همچنان یکی از مطمئن‌ترین ابزارهای ذخیره ارزش در بلندمدت به‌شمار می‌رود. فروشگاه‌های طلافروشی که در اغلب شهرها فعال‌اند، کانون اصلی این معاملات محسوب می‌شوند.
اما دو پرسش اساسی ذهن سرمایه‌گذاران را درگیر کرده است:
آیا خرید طلا از طلافروشی‌ها بهترین راه برای حفظ سرمایه است؟ و آیا گزینه‌های جایگزین با صرفه‌تری وجود دارد؟
خرید از طلافروشی‌ها؛ امنیت در برابر هزینه
بسیاری از خریداران خرد به‌دلیل اطمینان از اصالت کالا، خرید از طلافروشی‌ها را ترجیح می‌دهند. در این روش، مشتری می‌تواند به‌طور مستقیم وزن، عیار و کیفیت طلا را بررسی کند و بلافاصله مالک آن شود. همچنین ارتباط چهره‌به‌چهره با فروشنده و دریافت مشاوره لحظه‌ای، حس اطمینان بیشتری به خریدار می‌دهد.
با این حال، این شیوه از نظر اقتصادی همیشه به‌صرفه نیست. قیمت طلا در طلافروشی‌ها معمولاً بین ۵ تا ۲۵ درصد گران‌تر از ارزش ذاتی آن است، زیرا هزینه‌های ساخت، طراحی و اجاره فروشگاه‌ها به قیمت نهایی افزوده می‌شود.
در برخی کشورها نیز مالیات فروش (VAT) به این رقم اضافه می‌شود. برای نمونه، در اردن قیمت هر گرم طلای ۲۱ عیار حدود ۷۸.۳ دینار اردنی (۱۱۰ دلار) برای خرید از مشتری و ۸۳.۸ دینار (۱۱۸ دلار) برای فروش در طلافروشی‌هاست؛ اختلافی نزدیک به ۸ دلار در هر گرم که می‌تواند بازدهی سرمایه‌گذاری را کاهش دهد.
به این هزینه‌ها باید دغدغه نگهداری ایمن طلا را نیز افزود؛ از خطر سرقت تا نیاز به صندوق امانات بانکی، که خود هزینه و مراقبت بیشتری می‌طلبد.
جایگزین‌های نوین؛ سرمایه‌گذاری بدون نگهداری فیزیکی
۱. صندوق‌های سرمایه‌گذاری طلا (Gold ETFs)
در سال‌های اخیر، بسیاری از سرمایه‌گذاران بزرگ به سمت صندوق‌های سرمایه‌گذاری مبتنی بر طلا رفته‌اند. این صندوق‌ها که همانند سهام در بورس معامله می‌شوند، به افراد اجازه می‌دهند بدون خرید فیزیکی، مالک بخشی از ارزش طلا باشند.
ETFها نقدشوندگی بالایی دارند، هزینه‌های جانبی آن‌ها کمتر است و می‌توان با مبالغ اندک نیز در آن‌ها سرمایه‌گذاری کرد. افزون بر این، طلا معمولاً در دوران رکود اقتصادی یا نوسان بازارهای مالی عملکردی بهتر از سایر دارایی‌ها دارد، بنابراین حضور آن در پرتفوی سرمایه‌گذاران می‌تواند به تنوع‌بخشی ریسک کمک کند.
با این حال، سرمایه‌گذار در ETF مالک واقعی طلا نیست و صرفاً اوراقی معادل ارزش آن را در اختیار دارد. همچنین، هزینه نگهداری سالانه (کارمزد مدیریتی) بین ۰.۲۵ تا ۰.۴ درصد است که در بلندمدت ممکن است بر سودآوری اثر بگذارد.
۲. سهام شرکت‌های استخراج طلا
گزینه دیگر، خرید سهام شرکت‌های فعال در بخش معدن‌کاری طلاست. این روش به‌صورت غیرمستقیم بر قیمت جهانی طلا تأثیر می‌پذیرد. در واقع، با رشد قیمت طلا، سودآوری شرکت‌های معدنی نیز افزایش یافته و ارزش سهام آن‌ها معمولاً سریع‌تر رشد می‌کند.
اما باید توجه داشت که این سرمایه‌گذاری ریسک بالاتری دارد. کاهش ناگهانی قیمت جهانی طلا، تغییر قوانین مالیاتی یا محدودیت‌های محیط‌زیستی می‌تواند سود شرکت‌ها را به‌شدت کاهش دهد. بنابراین بررسی دقیق وضعیت سیاسی و اقتصادی کشورهای محل فعالیت این شرکت‌ها پیش از سرمایه‌گذاری ضروری است.
انتخاب نهایی؛ بین حس مالکیت و سهولت معامله
در نهایت، انتخاب میان خرید فیزیکی طلا یا سرمایه‌گذاری در ابزارهای مالی آن، به هدف سرمایه‌گذار و سطح ریسک‌پذیری او بستگی دارد. کسانی که به مالکیت واقعی و ملموس علاقه‌مندند، معمولاً طلا و سکه را انتخاب می‌کنند، حتی اگر هزینه‌های نگهداری و کارمزد بیشتری بپردازند.
در مقابل، افرادی که به نقدشوندگی سریع و هزینه کمتر اهمیت می‌دهند، ترجیح می‌دهند از صندوق‌های سرمایه‌گذاری یا سهام معدنی استفاده کنند.
به هر شکل، طلا همچنان یکی از امن‌ترین دارایی‌های جهانی و نمادی از ثبات مالی است؛ فلزی که قرن‌هاست در زمان‌های نااطمینانی اقتصادی، پناهگاه سرمایه‌گذاران و معیار اعتماد به آینده باقی مانده است.
منبع: فارس
