مذاکرات موفقیت‌آمیز باشد، صنایع بورسی جهش خواهند کرد

امیر ندیری، کارشناس بازار سرمایه، در گفت‌وگو با شهر بورس، با اشاره به وضعیت کنونی بازار سرمایه، اظهار داشت: در شرایط فعلی، بازار سرمایه در وضعیت انتظار و احتیاط قرار دارد.

وی ادامه داد: بخش قابل‌توجهی از فعالان بازار، تصمیم‌گیری‌های خود را منوط به روشن‌تر شدن چشم‌انداز روابط بین‌المللی، به‌ویژه مذاکرات پیش‌رو میان ایران و ایالات متحده آمریکا کرده‌اند. برگزاری نخستین دور از این مذاکرات، که مقرر است در روز شنبه انجام شود، موجب شکل‌گیری موجی از امیدواری و انتظار در میان سرمایه‌گذاران شده است.

وی با تاکید بر عوامل تاثیرگذار بر عملکرد بازار، توضیح داد: بازار سرمایه در چند سال اخیر تحت تاثیر عواملی همچون نرخ بهره بالا، کاهش سطح نقدشوندگی و ابهام در متغیرهای کلان اقتصادی، علی‌رغم رشد شاخص کل، با عملکردی نامطلوب مواجه بوده است. با این حال، در صورت دستیابی به نتایج ملموس از مذاکرات سیاسی، می‌توان انتظار کاهش ریسک‌های سیستماتیک، افزایش ورود نقدینگی و بهبود انتظارات تورمی را داشت که همگی می‌توانند زمینه‌ساز بازگشت رونق به بازار سرمایه باشند.

ندیری با اشاره به اخبار از سرگیری مذاکرات، خاطرنشان کرد: بازار سرمایه معمولا نسبت به نتایج واقعی مذاکرات واکنش نشان می‌دهد، نه صرفا به آغاز یا استمرار گفتگوها. لذا در حال حاضر شاهد فضایی توام با احتیاط اما امیدوارانه هستیم که ممکن است با انتشار اخبار مثبت، به تحرک و رشد قابل توجهی منجر شود، یا در صورت عدم پیشرفت ملموس، فشار فروش مجددا تشدید شود. در چنین فضایی، مدیریت سرمایه و چابکی در تصمیم‌گیری، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

خبر مرتبط

بازارسرمایه همچنان از نبود نقدینگی پایدار رنج می‌برد

یک کارشناس بازار سرمایه گفت: هم‌زمان، با وجود برخی نشانه‌های بهبود، بازار همچنان از نبود نقدینگی پایدار رنج می‌برد و این مشکلات منجر به آن شده که سرمایه‌گذاران بزرگ و نهادهای حقوقی در اتخاذ تصمیمات بلندمدت مردد باشند.

وی در ادامه با اشاره به تاثیر متغیرهای کلان اقتصادی بر بازار، گفت: در حال حاضر، بازار سرمایه تحت تاثیر ترکیبی از متغیرهای کلان اقتصادی، سیاسی و روانی قرار دارد که به‌طور هم‌زمان بر رفتار سرمایه‌گذاران و جهت‌گیری کلی بازار اثر می‌گذارند. در رأس این عوامل، تحولات سیاسی و به‌ویژه فضای مذاکرات ایران و ایالات متحده قرار دارد که با توجه به سابقه تأثیرگذاری این نوع تحولات بر نرخ ارز، انتظارات تورمی و فضای کلی اقتصاد، به یکی از مؤثرترین محرک‌های بازار بدل شده است.

وی در ادامه افزود: بازار سرمایه به‌طور سنتی نسبت به هرگونه سیگنال سیاسی که بتواند به کاهش ریسک‌های سیستماتیک، تعدیل تحریم‌ها یا بهبود روابط بین‌المللی منجر شود، واکنش نشان می‌دهد؛ چراکه این عوامل می‌توانند مستقیما بر چشم‌انداز سودآوری شرکت‌ها، به‌ویژه شرکت‌های صادرات‌محور، تاثیرگذار باشند.

این کارشناس بازار سرمایه در خصوص تاثیر نرخ ارز و سیاست‌های ارزی بر بازار، گفت: در کنار متغیرهای سیاسی، نرخ ارز و سیاست‌های ارزی نیز نقش کلیدی در تعیین مسیر بازار دارند. تغییرات نرخ ارز نه‌تنها سودآوری بسیاری از صنایع بورسی را تحت تاثیر قرار می‌دهد، بلکه به‌عنوان شاخصی از انتظارات تورمی نیز تلقی می‌شود و از این منظر بر رفتار سرمایه‌گذاران خرد و کلان تاثیر می‌گذارد.

وی افزود: همچنین سیاست‌های پولی و مالی، به‌ویژه نرخ بهره بین‌بانکی، از دیگر عوامل تعیین‌کننده در شرایط کنونی هستند. نرخ بهره بالا در ماه‌های اخیر مانعی برای ورود نقدینگی به بازار سهام بوده و هرگونه تعدیل در این حوزه می‌تواند موجب تغییر مسیر جریان سرمایه شود.

وی در ادامه به نقش وضعیت بنیادی شرکت‌ها اشاره کرد و افزود: از سوی دیگر، وضعیت بنیادی شرکت‌ها و گزارش‌های مالی دوره‌ای نیز نقش مهمی در ارزیابی ارزش ذاتی سهام و تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران ایفا می‌کنند. در شرایطی که فضای کلی بازار با ابهام همراه است، اطلاعات واقعی منتشرشده توسط شرکت‌ها می‌تواند راهنمای خوبی برای شناسایی فرصت‌های سرمایه‌گذاری باشد.

ندیری در خصوص اهمیت روان‌شناسی بازار و تاثیر آن بر روندهای بازار، خاطرنشان کرد: با این حال، در شرایط فعلی که افق پیش‌رو همچنان با عدم‌قطعیت‌هایی همراه است، روان‌شناسی بازار و رفتارهای جمعی نیز وزن بیشتری در تحلیل روندها پیدا کرده‌اند. فضای رسانه‌ای، شایعات، سیگنال‌های خبری و حتی جهت‌گیری فعالان بزرگ بازار می‌توانند به‌صورت کوتاه‌مدت تأثیرات قابل‌توجهی بر قیمت‌ها و حجم معاملات داشته باشند.

این کارشناس بازار سرمایه در پاسخ به سوالی در خصوص صنایع مورد توجه در صورت تحقق توافق میان ایران و آمریکا، گفت: در صورت تحقق توافق میان ایران و آمریکا، پیش‌بینی می‌شود که بازار سرمایه به‌طور گسترده‌ای تحت تأثیر قرار گیرد و موج جدیدی از تقاضا، به‌ویژه در برخی صنایع خاص، شکل بگیرد. در این میان، صنایعی نظیر بانک‌ها، سیمان، حمل‌ونقل و خودرو بیش از سایر گروه‌ها پتانسیل رشد و بازگشت سرمایه را دارا هستند، چرا که منافع آن‌ها به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم از گشایش‌های سیاسی و اقتصادی ناشی از توافق متاثر می‌شود.

وی در خصوص تاثیر توافق بر صنعت بانکی، تشریح کرد: در بخش بانکی، برداشته‌شدن تحریم‌های بین‌المللی و بهبود روابط مالی و بانکی با خارج از کشور می‌تواند زمینه‌ساز ارتقای سطح مبادلات بین‌المللی، تسهیل در روابط کارگزاری، و نهایتا بهبود ترازنامه بانک‌ها شود. همچنین کاهش فشارهای نظارتی بین‌المللی می‌تواند امکان جذب منابع خارجی و تسهیل در تامین مالی پروژه‌ها را فراهم آورد. این عوامل می‌توانند به‌صورت هم‌زمان منجر به رشد درآمدی بانک‌ها، بهبود کیفیت دارایی‌ها و افزایش سرمایه‌گذاری در این گروه شوند.

وی در ادامه به صنعت سیمان اشاره کرد و افزود: در صنعت سیمان، امکان صادرات مجدد به بازارهای منطقه‌ای و افزایش تقاضای داخلی به‌دنبال رشد احتمالی پروژه‌های عمرانی و زیرساختی از جمله عواملی است که می‌تواند باعث رونق این صنعت شود. رفع محدودیت‌های صادراتی و کاهش هزینه‌های نقل‌وانتقال بین‌المللی، در کنار رشد احتمالی سرمایه‌گذاری‌های عمرانی پس از توافق، زمینه‌ساز جهش درآمدی و بهبود حاشیه سود شرکت‌های سیمانی خواهد بود.

امیر ندیری در خصوص صنعت حمل‌ونقل، عنوان کرد: صنعت حمل‌ونقل نیز به‌شدت از عادی‌سازی روابط بین‌المللی منتفع خواهد شد، چراکه با بازگشت ناوگان بین‌المللی، حذف محدودیت‌های تحریمی در حوزه بیمه و سوخت‌رسانی و افزایش مبادلات تجاری خارجی، ظرفیت عملیاتی شرکت‌های این حوزه افزایش یافته و سودآوری آن‌ها به‌طور محسوس بهبود خواهد یافت. این صنعت، هم در بعد لجستیک داخلی و هم در بعد تجارت بین‌المللی، می‌تواند در دوران پساتوافق نقشی کلیدی ایفا کند.

وی همچنین با اشاره به صنعت خودرویی، تشریح کرد: در نهایت، صنعت خودرویی به‌عنوان یکی از گروه‌های پیشران در دوره‌های رونق بازار سرمایه شناخته می‌شود. با فراهم شدن بسترهای همکاری مجدد با شرکت‌های خارجی، ارتقای تکنولوژی، بهبود کیفی تولید و رفع محدودیت‌های تامین قطعات، شرکت‌های خودرویی می‌توانند وارد فاز جدیدی از بازسازی و توسعه شوند. همچنین چشم‌انداز افزایش تقاضای مصرفی و ارتقای قدرت خرید در صورت بهبود فضای اقتصادی، از جمله محرک‌های مهم در این صنعت خواهد بود.

ندیری در پایان عنوان کرد: به‌طور کلی، صنایعی که بیشترین وابستگی را به فضای تعاملات بین‌المللی، تسهیل مبادلات و رفع تحریم‌ها دارند، در صورت حصول توافق، در موقعیت مناسبی برای رشد و بازدهی قرار می‌گیرند و به همین دلیل، توجه فعالان بازار به آن‌ها به‌عنوان گزینه‌های پیشتاز طبیعی است.