به گزارش شهر بورس، نتایج یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که سامانه‌های هوش مصنوعی در هر گفت‌وگوی ساده با کاربران، معادل نیم لیتر آب مصرف می‌کنند. این میزان تقریباً برابر با یک بطری آب معدنی تک‌نفره است و حتی برای تولید یک متن صد کلمه‌ای نیز چنین مصرفی ثبت می‌شود.
این مطالعه توضیح می‌دهد که بخش عمده این آب برای خنک‌سازی سرورهای مراکز داده و همچنین در نیروگاه‌های برق مصرف می‌شود. از آنجا که سرورها حجم زیادی گرما تولید می‌کنند، برج‌های خنک‌کننده تبخیری معمول‌ترین راه برای کاهش دما هستند؛ روشی که به مصرف مستقیم منابع آبی محلی منجر می‌شود. در کنار آن، نیروگاه‌های زغال‌سنگ، گاز، هسته‌ای و حتی سدهای آبی برای تولید برق نیز حجم چشمگیری آب مصرف می‌کنند.
دو جریان پنهان مصرف آب
مصرف آب هوش مصنوعی به دو بخش تقسیم می‌شود:
-
خنک‌سازی سرورها: وابسته به شرایط اقلیمی محل است؛ در مناطق مرطوب، مراکز داده می‌توانند ماه‌ها با حداقل مصرف آب فعالیت کنند اما در مناطق خشک نیاز به آب بسیار بیشتر است.
-
تولید برق: نیروگاه‌ها در فرآیند تولید انرژی برای مراکز داده به حجم زیادی آب نیاز دارند.
اهمیت مکان، زمان و نوع مدل
مصرف آب مراکز داده بسته به فصل و موقعیت جغرافیایی می‌تواند متفاوت باشد. برای مثال، یک مرکز داده در زمستان نیمی از آب مصرفی تابستان را استفاده می‌کند. همچنین پیچیدگی مدل‌های هوش مصنوعی و قدرت سخت‌افزار مورد نیاز نیز در میزان مصرف منابع نقش مهمی دارد. برخی مدل‌ها تا ۷۰ برابر بیشتر از مدل‌های بهینه، آب و انرژی مصرف می‌کنند.
راهکارهای جایگزین
تکنولوژی‌های نوین مانند سیستم‌های خنک‌سازی بدون آب مایکروسافت می‌توانند بخشی از این مشکل را کاهش دهند. همچنین استفاده از انرژی‌های بادی و خورشیدی، بازیافت آب و انتقال مراکز داده به مناطق خنک‌تر و مرطوب‌تر از جمله راهکارهای کاهش ردپای آبی هوش مصنوعی معرفی شده‌اند.
با وجود این، چالش اصلی همچنان پابرجاست؛ چرا که افزایش تقاضا برای هوش مصنوعی باعث رشد مداوم مصرف منابع آبی می‌شود. به همین دلیل، پژوهشگران بر اهمیت شفافیت در انتشار داده‌های مصرف آب توسط شرکت‌های بزرگ فناوری تأکید دارند تا امکان مقایسه و انتخاب راهکارهای پایدار فراهم شود.
منبع: ایسنا
