نمایشگاه نفت، گاز و پتروشیمی کیش؛ بستری برای نوآوری و تحول در صنعت

به گزارش شهر بورس، به نقل از عصر تجارت، برگزاری نمایشگاه نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی در جزیره کیش می‌تواند گامی مؤثر در راستای تقویت تعاملات صنعتی و تجاری این حوزه باشد. با این حال، میزان اثربخشی این رویداد بستگی مستقیم به مجموعه‌ای از پارامترها دارد که باید به‌درستی مورد توجه قرار گیرد.

نخستین و مهم‌ترین نکته، تبدیل این نمایشگاه به یک رویداد بین‌المللی واقعی است. در حال حاضر، این نمایشگاه بیشتر به عنوان یک پیش‌تمرین برای ورود جدی‌تر صنعت نفت و گاز کشور به عرصه رقابت جهانی تلقی می‌شود. اگر شرکت‌های داخلی فعال در حوزه تولید، خدمات فنی، خدمات دیجیتال و تأمین مواد جانبی بتوانند سطح رقابت‌پذیری خود را با استانداردهای بین‌المللی هماهنگ کنند، این نمایشگاه فرصتی ایده‌آل برای ارتقای صنعت خواهد بود.

یکی دیگر از عوامل مؤثر در موفقیت این رویداد، ترکیب شرکت‌کنندگان و بازدیدکنندگان است. حضور مدیران و متخصصانی که درک دقیقی از نیازهای صنعت نفت، سطح تولیدات داخلی و فناوری‌های موجود دارند، می‌تواند نقش بسزایی در افزایش کیفیت مذاکرات و انعقاد تفاهم‌نامه‌های مؤثر داشته باشد. این امر نه تنها باعث تسهیل فرآیندهای نگهداری و تعمیرات صنعت نفت می‌شود، بلکه با معرفی تولیدات و خدمات نوین، می‌تواند هزینه‌های تمام‌شده در بخش‌های مختلف، از جمله مصرف مواد شیمیایی و خدمات جانبی، را کاهش دهد.

نمایشگاه کیش این بار با حضور پررنگ‌تر بازیگران کلیدی و افزایش سطح علمی و فنی خود، گامی رو به جلو برداشته است. اما برای رسیدن به جایگاه یک نمایشگاه بین‌المللی معتبر، باید بیش از پیش بر تقویت تعاملات جهانی، ورود شرکت‌های خارجی و گسترش بازارهای هدف تمرکز کرد.

خبر مرتبط

برنامه‌های پتروشیمی شازند برای جبران کاهش سودآوری

پتروشیمی شازند با اصلاح قیمت محصولات، بهینه‌سازی مصرف خوراک و پروژه‌های توسعه‌ای، به دنبال جبران کاهش سودآوری است. ورود پالایش نفت تهران فرصت‌های جدیدی ایجاد می‌کند.

بازار منطقه‌ای؛ حلقه گمشده توسعه صنعت نفت و گاز ایران

یکی از مهم‌ترین راه‌های افزایش رقابت‌پذیری صنعت نفت و گاز ایران، توسعه بازارهای منطقه‌ای است. هرچه میزان تعامل با کشورهای همسایه بیشتر شود، فرصت‌های بیشتری برای ارتقای محصولات و خدمات داخلی ایجاد خواهد شد. محصولاتی که در تعامل با بازارهای منطقه‌ای قرار گیرند، بر اساس نیازهای واقعی این کشورها اصلاح و بهبود پیدا می‌کنند و در سطح جهانی نیز رقابت‌پذیرتر خواهند شد.

حمایت از تولیدکنندگان داخلی در نمایشگاه‌های تخصصی همچون نمایشگاه نفت، گاز و پتروشیمی کیش می‌تواند به استمرار تولید، افزایش رقابت‌پذیری و توسعه فناوری در این صنعت کمک کند. اما این حمایت باید هدفمند و مبتنی بر اجرای قانون باشد تا از انحصارگرایی و تعارض منافع جلوگیری شود. در این مسیر، هم چالش‌هایی وجود دارد و هم فرصت‌هایی که باید به درستی مدیریت شوند.

سرمایه‌گذاری در صنعت نفت و گاز ایران، به عنوان یکی از حیاتی‌ترین بخش‌های اقتصادی کشور، در شرایط کنونی با چالش‌های جدی روبه‌رو است. کاهش رشد اقتصادی، ناترازی انرژی، افت فشار میادین گازی، خروج سرمایه و نیروی انسانی متخصص، و محدودیت‌های سرمایه‌گذاری خارجی از جمله عواملی هستند که چشم‌انداز این صنعت را در هاله‌ای از ابهام قرار داده‌اند.

۱. تحلیل وضعیت اقتصادی و اثرات آن بر سرمایه‌گذاری

بر اساس گزارش‌های بانک جهانی، رشد اقتصادی ایران در سال‌های آینده روندی کاهشی خواهد داشت. در سال ۱۴۰۳ (۲۰۲۴)، رشد اقتصادی ایران حدود ۳ درصد پیش‌بینی شده است و در سال ۱۴۰۴ (۲۰۲۵) این رقم به ۰.۳ درصد کاهش خواهد یافت. این روند نشان‌دهنده شرایط سخت‌تر اقتصادی و کاهش انگیزه‌های سرمایه‌گذاری در بخش‌های کلیدی از جمله نفت و گاز است.

علاوه بر این، ناترازی انرژی یکی از مشکلات اساسی صنعت پالایش و پتروشیمی ایران است. بسیاری از پالایشگاه‌ها و پتروشیمی‌ها به دلیل کمبود خوراک و انرژی، در برخی ماه‌های سال با تعطیلی یا کاهش ظرفیت تولید مواجه هستند. همچنین، میدان پارس جنوبی که سهم عمده‌ای در تأمین گاز کشور دارد، با مشکل کاهش فشار روبه‌رو است و طبق برآوردها، برای جبران این افت فشار حداقل ۲۸ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز دارد. در غیر این صورت، روند افت تولید در سال‌های آینده ادامه خواهد یافت.

۲. جایگاه ایران در مقایسه با رقبای بین‌المللی

با وجود اینکه ایران ۱۸ درصد ذخایر گاز جهان را در اختیار دارد و آمریکا تنها ۵ درصد از این ذخایر را داراست، تولید روزانه گاز آمریکا ۵ برابر ایران است. این اختلاف چشمگیر نشان‌دهنده عدم بهره‌برداری صحیح از منابع و کمبود سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها است.

۳. خروج سرمایه و فرار متخصصین؛ تهدیدی برای آینده صنعت

یکی از چالش‌های بزرگ سرمایه‌گذاری در صنعت نفت و گاز، خروج سرمایه‌های داخلی و فرار متخصصین است. بسیاری از سرمایه‌گذاران داخلی به دلیل عدم اطمینان از آینده اقتصادی، سرمایه‌های خود را به کشورهای همسایه مانند عمان، آذربایجان، ازبکستان و تاجیکستان منتقل کرده‌اند و در بخش‌هایی مانند هتل‌سازی و خدمات گردشگری سرمایه‌گذاری می‌کنند.

علاوه بر خروج سرمایه، فرار متخصصین نیز به یک معضل جدی تبدیل شده است. ارزش تخصص نیروی انسانی در صنعت نفت و گاز بسیار بالاست و برآوردها نشان می‌دهد که مجموع خروج سرمایه و نیروی انسانی، معادل سالانه ۵۰ تا ۶۰ میلیارد دلار ضرر برای کشور به همراه دارد.

۴. چالش‌های ساختاری سرمایه‌گذاری در صنعت نفت و گاز

• عدم تدوین الگوهای سرمایه‌گذاری پایدار در بازار سرمایه
• محدودیت‌های ناشی از تحریم‌ها و عدم دسترسی به منابع مالی خارجی
• انحصارگرایی در سیاست‌گذاری و عدم شایسته‌سالاری در تعیین مدیران و متخصصین
• فقدان تنوع فکری در اتاق‌های تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری

۵. راهکارها و الزامات تغییر روندها

• ایجاد فضای امن برای سرمایه‌گذاری داخلی و جلوگیری از فرار سرمایه
• اصلاح سیاست‌های انحصارگرایانه و افزایش شفافیت در تصمیم‌گیری‌های اقتصادی و صنعتی
• توسعه همکاری‌های منطقه‌ای برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی در قالب مشارکت‌های راهبردی
• ایجاد فرصت‌های برابر برای ورود نخبگان و متخصصین به بدنه تصمیم‌گیری صنعت نفت و گاز
• اجرای سیاست‌های حمایتی هوشمند به‌جای حمایت‌های بی‌قید و شرط از تولید داخلی
• تمرکز بر استفاده از بازار سرمایه برای تأمین مالی پروژه‌های نفت و گاز