نرخ بازده اسمی چیست؟ | ارزیابی سود بدون تأثیرات تورم

به گزارش شهر بورس، نرخ بازده اسمی (Nominal Rate of Return) یکی از مهم‌ترین مفاهیم در تحلیل مالی و سرمایه‌گذاری است که به کمک آن می‌توان میزان سود حاصل از سرمایه‌گذاری را بدون در نظر گرفتن تورم یا تغییرات قیمت‌ها اندازه‌گیری کرد. در این مقاله آموزشی، به بررسی دقیق نرخ بازده‌اسمی و تفاوت آن با نرخ بازده واقعی پرداخته و نحوه استفاده از آن در ارزیابی سرمایه‌گذاری‌ها را توضیح خواهیم داد.

نرخ بازده اسمی چیست؟

در دنیای مالی، یکی از اولین چیزهایی که سرمایه‌گذاران به آن توجه می‌کنند، میزان سود حاصل از سرمایه‌گذاری است. این سود ممکن است به‌صورت سود نقدی، افزایش قیمت سهام یا بهره پرداخت‌شده از اوراق قرضه باشد. نرخ بازده اسمی (Nominal Rate of Return) به سادگی نشان‌دهنده بازدهی است که از یک سرمایه‌گذاری به‌دست می‌آید بدون اینکه تأثیر تورم یا هزینه‌های اضافی در نظر گرفته شود.

برای مثال، اگر شما 1000 دلار در یک سهام سرمایه‌گذاری کنید و یک سال بعد 1200 دلار دریافت کنید، نرخ بازده‌اسمی شما برابر با 20% خواهد بود. اما این نرخ بازده به‌طور مستقیم بازتاب‌دهنده تأثیرات اقتصادی مانند تورم یا هزینه‌های جانبی نیست.

خبر مرتبط

نسبت جریان نقدی عملیاتی به فروش چیست؟

در این مقاله با مفهوم نسبت جریان نقدی عملیاتی به فروش آشنا شوید و یاد بگیرید چگونه این شاخص به ارزیابی عملکرد مالی و نقدینگی کسب‌وکارها کمک می‌کند.

فرمول نرخ بازده اسمی

فرمول اصلی برای محاسبه نرخ بازده اسمی به شرح زیر است:

در این فرمول:

• P_final: ارزش سرمایه‌گذاری در پایان دوره (مثلاً قیمت فروش یا ارزش فعلی دارایی)
• P_initial: ارزش سرمایه‌گذاری در ابتدای دوره (مثلاً مبلغ سرمایه‌گذاری اولیه)

این فرمول به شما این امکان را می‌دهد که میزان سود یا زیان حاصل از یک سرمایه‌گذاری را به‌صورت درصدی محاسبه کنید.

تفاوت نرخ بازده اسمی و نرخ بازده واقعی

نرخ بازده اسمی و نرخ بازده واقعی دو شاخص مشابه اما متفاوت هستند. در حالی که نرخ بازده‌اسمی تنها سود حاصل از سرمایه‌گذاری را بدون در نظر گرفتن تورم محاسبه می‌کند، نرخ بازده واقعی سود واقعی سرمایه‌گذار را پس از کسر تأثیرات تورم نشان می‌دهد.

فرمول نرخ بازده واقعی:

این فرمول نشان می‌دهد که نرخ بازده واقعی به‌طور طبیعی کمتر از نرخ بازده‌اسمی است زیرا تورم به‌طور مستقیم بر قدرت خرید پول تأثیر می‌گذارد.

مثال: اگر نرخ بازده‌اسمی 10% و نرخ تورم 3% باشد، نرخ بازده واقعی برابر با:

در این مثال، حتی اگر بازده اسمی 10% باشد، سرمایه‌گذار فقط 6.8% به‌طور واقعی سود کرده است زیرا 3% از آن به‌دلیل تورم از دست رفته است.

کاربردهای نرخ بازده اسمی

1. ارزیابی سودآوری

نرخ بازده اسمی برای ارزیابی سودآوری یک سرمایه‌گذاری بسیار مفید است. این نرخ به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا به‌طور ساده و سریع متوجه شوند که سرمایه‌گذاری مورد نظر چقدر سودآور است.

2. مقایسه با نرخ تورم

یکی از کاربردهای مهم نرخ بازده‌اسمی، مقایسه آن با نرخ تورم است. سرمایه‌گذاران می‌توانند از این مقایسه برای ارزیابی اینکه آیا سرمایه‌گذاری‌شان واقعاً سودآور است یا خیر استفاده کنند. اگر نرخ بازده‌اسمی پایین‌تر از نرخ تورم باشد، سرمایه‌گذار در واقع قدرت خرید خود را از دست می‌دهد.

3. تصمیم‌گیری در مورد سرمایه‌گذاری‌های مختلف

سرمایه‌گذاران با استفاده از نرخ بازده اسمی می‌توانند گزینه‌های مختلف سرمایه‌گذاری را با یکدیگر مقایسه کنند. برای مثال، ممکن است نرخ بازده اسمی یک اوراق قرضه 5% باشد و نرخ بازده‌اسمی سهام یک شرکت دیگر 8%. این اطلاعات به سرمایه‌گذار کمک می‌کند تا تصمیم بگیرد کدام گزینه برایش مناسب‌تر است.

چالش‌ها و محدودیت‌های نرخ بازده اسمی

در حالی که نرخ بازده اسمی یک ابزار مفید است، اما محدودیت‌هایی نیز دارد. یکی از بزرگ‌ترین محدودیت‌های آن این است که تورم را در نظر نمی‌گیرد. بنابراین، ممکن است سرمایه‌گذار تنها بر اساس نرخ بازده‌اسمی تصمیمات نادرستی بگیرد و از دست دادن قدرت خرید خود را نادیده بگیرد.

نرخ بازده اسمی یک شاخص مهم برای ارزیابی سودآوری سرمایه‌گذاری‌ها است که بدون در نظر گرفتن تورم محاسبه می‌شود. این نرخ به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا سود حاصل از سرمایه‌گذاری‌های خود را اندازه‌گیری کرده و تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند. با این حال، برای ارزیابی دقیق‌تر سودآوری، باید نرخ بازده واقعی را نیز در نظر گرفت که تأثیر تورم را در محاسبات لحاظ می‌کند.