علی خسروشاهی کیست؟ بیوگرافی یک کارآفرین بزرگ

به گزارش شهر بورس، علی خسروشاهی یکی از چهره‌های برجسته اقتصادی و صنعتی ایران در قرن بیستم بود که نقشی تعیین‌کننده در شکل‌دهی به صنعت غذایی کشور ایفا کرد. او با تاسیس گروه صنعتی مینو، یکی از بزرگ‌ترین و شناخته‌شده‌ترین برندهای مواد غذایی در ایران را پایه‌گذاری کرد و توانست با تولید محصولاتی متنوع مانند بیسکویت، شکلات و پفک نمکی، انقلابی در صنعت غذایی کشور به وجود آورد. علی خسروشاهی نه تنها به عنوان یک کارآفرین موفق، بلکه به عنوان یک پیشگام در تجارت بین‌المللی نیز شناخته می‌شود که با واردات و توزیع محصولات شرکت‌های معتبر جهانی، سهم بسزایی در مدرن‌سازی بازار ایران داشت.

با وجود چالش‌های فراوان، علی خسروشاهی به عنوان یک نماد از کارآفرینی و تلاش بی‌وقفه شناخته می‌شود و میراث او همچنان در نسل‌های بعدی، از جمله در موفقیت‌های دارا خسروشاهی، مدیرعامل شرکت اوبر، ادامه دارد.

بیوگرافی علی خسروشاهی تنها یک روایت از یک کارآفرین نیست؛ بلکه داستانی است از رشد و توسعه صنعتی ایران در نیمه دوم قرن بیستم، که تاثیرات آن همچنان در عرصه‌های مختلف اقتصادی و تجاری کشور احساس می‌شود.

بیوگرافی علی خسروشاهی؛ بنیان‌گذار صنعت توزیع مدرن در ایران

علی خسروشاهی در سال ۱۲۹۰ شمسی در شهر خسروشاه از توابع تبریز به دنیا آمد. او در خانواده‌ای با سابقه تجاری و غنی رشد یافت؛ خانواده‌ای که از زمان قاجار تا پیش از انقلاب اسلامی یکی از فعال‌ترین خانواده‌های تجاری ایران بودند. پدر او، حاج غفار خسروشاهی و عمویش، حاج حسن خسروشاهی، از چهره‌های شناخته‌شده اقتصادی زمان خود بودند. حاج حسن خسروشاهی در اواخر دوران قاجار و اوایل دوران پهلوی اول رئیس اتاق بازرگانی تبریز بود و به عنوان مرجعی برای حل اختلافات تجاری در زمانی که قوانین مدنی و بازرگانی رایج نبود، نقش مهمی ایفا می‌کرد.

خبر مرتبط

سید محمدهادی سبحانیان کیست؟ بیوگرافی رئیس سازمان امور مالیاتی کشور

سید محمدهادی سبحانیان، رئیس سازمان امور مالیاتی کشور، با تجربه در مدیریت مالی و سیاست‌گذاری اقتصادی، نقش مهمی در نظام مالیاتی دارد.

خاندان خسروشاهی در واردات کالاهایی چون فاستونی، کاغذ، چای و شکر فعال بودند و در بازارهای تهران و تبریز حجره‌های تجاری داشتند. علی خسروشاهی دوران کودکی خود را در تهران گذراند و از همان سنین نوجوانی در کنار خانواده‌اش وارد عرصه تجارت شد.

در مسیر تجاری خود، علی خسروشاهی به همراه برادرش، حسن خسروشاهی، با همکاری برادران شالچیلار کارخانه‌ای به نام نساجی آذربایجان را در قزوین تاسیس کردند. این کارخانه که با ۱۰۰ دستگاه ریسندگی و بافندگی پنبه راه‌اندازی شده بود، پس از مدتی با مشکلاتی روبه‌رو شد و در نتیجه، اختلافات بین شرکا به جدایی آن‌ها انجامید. پس از این جدایی، علی خسروشاهی به نمایندگی از برندهای مختلف مانند بوتس و نستله درآمد و فعالیت خود را گسترش داد. در همین زمان، برادرش حسن نمایندگی شرکت‌های دارویی مانند ماکسون و رابینز و کرافت را بر عهده گرفت.

علی خسروشاهی با وجود موفقیت‌های اقتصادی که کسب کرده بود، همواره رویای تاسیس یک کارخانه مواد غذایی بزرگ را در سر می‌پروراند. این آرزو به‌ویژه در سفرهایش به کشورهای اروپایی که کارخانه‌های مدرن مواد غذایی را از نزدیک دیده بود، شدت گرفته بود. در آن زمان، بیشتر محصولات غذایی در ایران به صورت سنتی تولید می‌شد و کارخانه‌های مدرن در این حوزه وجود نداشت، بنابراین بازار مواد غذایی ایران وابسته به واردات از خارج بود. این آرزو به‌زودی تبدیل به هدفی بزرگ در زندگی علی خسروشاهی شد.

علی خسروشاهی و تاسیس گروه صنعتی مینو

در اوایل سال ۱۳۳۸، علی خسروشاهی توانست کارخانه‌ای کوچک با نام شرکت سهامی خاص خوراک ایران در تهران تاسیس کند. پس از شروع فعالیت، او موفق شد نمایندگی توزیع پودر دترجنت تاید از شرکت هنکل آلمان را به‌دست آورد و به این ترتیب، انحصار بازار پودر رخت‌شویی ایران را در اختیار بگیرد. سپس، علی خسروشاهی با جلب رضایت شرکت بوتس، توانست لیسانس تولید محصولات این شرکت را برای کارخانه خود دریافت کند و در همین راستا، نام تجاری مینو را برای کارخانه‌اش انتخاب کرد.

در ابتدا، این کارخانه با تعداد کارکنان کم‌تر از ۱۵ نفر و با تولیداتی محدود مانند آب‌نبات و تافی آغاز به کار کرد. محصول تافی کره‌ای سه ستاره اولین تولید این کارخانه بود که به سرعت در بازار محبوب شد، به‌ویژه میان کودکان که این محصول را به صورت دانه‌ای خریداری می‌کردند. این موفقیت اولیه باعث رشد تولید و افزایش دستگاه‌های تولیدی از دو به بیش از پنجاه دستگاه شد.

علی خسروشاهی در پی گسترش فعالیت‌های خود، تصمیم گرفت بخش داروسازی را نیز راه‌اندازی کند و به‌دنبال تولید داروهای بوتس تحت لیسانس در ایران باشد. در همان زمان، تولید ویفر به عنوان سومین محصول گروه صنعتی مینو آغاز شد و با بسته‌بندی‌های جذاب و قیمت مناسب، توجه زیادی به خود جلب کرد.

گروه صنعتی مینو در سال‌های ۱۳۴۰ و ۱۳۴۱ روند توسعه خود را سرعت بخشید. کارخانه‌های جدید در خرم‌دره (از توابع زنجان) راه‌اندازی شد و به دنبال آن، آدامس بادکنکی و آدامس شیک وارد بازار شد. در ادامه، با تولید محصولات جدید همچون کیت‌کت و اسمارتیز تحت لیسانس شرکت راونتری مکینتاش انگلستان، مینو موفق شد به مقام اول در تولید و فروش شکلات در ایران دست یابد.

علی خسروشاهی همواره به توسعه و پیشرفت کارخانه‌ها و تجهیزات خود می‌اندیشید. به همین منظور، او با خرید ماشین‌آلات مدرن از کشورهای مختلف مانند آلمان شرقی، آلمان غربی، انگلستان، ایتالیا، سوئیس و آمریکا، به روز رسانی تجهیزات کارخانه‌اش را ادامه داد. این پیشرفت‌ها باعث رشد روزافزون گروه صنعتی مینو و تبدیل آن به یکی از بزرگ‌ترین و موفق‌ترین صنایع غذایی ایران شد.

خانواده خسروشاهی؛ از آغاز تا موفقیت‌های جهانی

خانواده خسروشاهی از اوایل دهه ۱۲۸۰ هجری شمسی تا سال ۱۳۵۸، یکی از پیشگامان صنعت ایران بودند و نقش بسزایی در توسعه اقتصادی کشور ایفا کردند. اعضای این خانواده که از تجار برجسته و بازرگانان فعال در بازارهای ایران بودند، تاثیرات زیادی بر تجارت و صنعت کشور گذاشتند. با مهاجرت بزرگان این خانواده به ایالات متحده، نسل‌های جدید خانواده خسروشاهی اکنون به یکی از خانواده‌های موفق در سیلیکون ولی تبدیل شده‌اند و فعالیت‌های اقتصادی خود را در عرصه‌های مختلف ادامه می‌دهند.

حسن خسروشاهی؛ پیشگام تجاری و تاثیرگذار در ایران

حسن خسروشاهی کارآفرین و صنعت‌گر ایرانی‌تبار متولد ۱۳۱۹ هجری خورشیدی، مدارک تحصیلی خود را در دو رشته حقوق و اقتصاد از دانشگاه تهران دریافت کرد و سپس به دنیای تجارت و صنعت وارد شد.

حسن خسروشاهی فرزند علی خسروشاهی، موسس گروه صنعتی مینو و یکی از صنعتگران برجسته ایران بود. پس از پدر، وی مدیریت گروه صنعتی مینو را بر عهده گرفت و توانست این شرکت را به یکی از بزرگ‌ترین و شناخته‌شده‌ترین تولیدکنندگان صنایع خوراکی در ایران تبدیل کند. محصولات این شرکت شامل بیسکویت، ویفر، شکلات، تافی و پفک بود. در سال ۱۳۵۷، سود سالیانه این شرکت به ۳۵۰ میلیون دلار بالغ برآورد شده بود و مینو به عنوان یکی از برترین برندهای صنایع غذایی در کشور شناخته می‌شد.

پس از مهاجرت به کانادا، حسن خسروشاهی در شهر ونکوور مستقر شد و شرکت فیوچر شاپ را بنیان‌گذاری کرد. این فروشگاه زنجیره‌ای در مدت زمان کوتاهی به بزرگترین فروشگاه زنجیره‌ای کانادا با ۹۰ شعبه و ۸۰۰۰ کارمند تبدیل شد. حسن خسروشاهی با این موفقیت‌ها به یکی از بزرگترین سرمایه‌داران کانادا تبدیل گشت و نهایتا فیوچر شاپ را به شرکت آمریکایی بست بای فروخت.

ثروت حسن خسروشاهی در حال حاضر حدود ۲ میلیارد دلار تخمین زده می‌شود که او را به عنوان هفتمین فرد ثروتمند کانادا معرفی کرده است.

دارا خسروشاهی؛ مدیرعامل اوبر و چهره موفق جهانی

دارا یکی از برجسته‌ترین افراد نسل خانواده خسروشاهی است که در حال حاضر به عنوان مدیرعامل شرکت اوبر شناخته می‌شود. در سال ۱۳۵۸، هنگامی که دارا فقط ۹ سال داشت، خانواده خسروشاهی به همراه پدر و عموی او به خارج از کشور مهاجرت کردند. ابتدا به جنوب فرانسه رفتند و سپس برای ملحق شدن به دیگر اعضای خانواده، به آمریکا مهاجرت کردند. این مهاجرت به دارا فرصتی برای شروع یک زندگی جدید در دنیای جدید و متفاوت با ایران فراهم کرد.

اوبر، بزرگ‌ترین تاکسیرانی اینترنتی جهان، جایی است که دارا خسروشاهی توانست به موفقیت‌های بزرگ دست یابد. این شرکت از آن زمان تاکنون به یکی از بزرگ‌ترین استارت‌آپ‌های جهان تبدیل شده است و دارا خسروشاهی به عنوان یکی از مدیران تاثیرگذار در این موفقیت‌ها نقش داشت. ارزش شرکت اوبر به حدود ۶۵ میلیارد دلار رسیده و در حال حاضر یکی از معتبرترین برندهای جهانی در زمینه جابجایی انسان‌هاست.

دارا علاوه بر موفقیت‌های تجاری، به دلیل مواضع قاطع خود در برابر سیاست‌های رئیس‌جمهور وقت آمریکا، دونالد ترامپ، تبدیل به چهره‌ای محبوب در ایالات متحده شد. او با نامه‌ای به کارکنان شرکت اکسپدیا، ترامپ را به شدت مورد انتقاد قرار داد و او را مرتجع خواند. این موضع‌گیری او باعث شد که دارا خسروشاهی در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی به عنوان یک چهره تاثیرگذار شناخته شود.

دارا امروز به یکی از معروف‌ترین چهره‌های جهان در دنیای تکنولوژی و استارت‌آپ تبدیل شده است و سخنرانی‌هایش در اینستاگرام و فیسبوک طرفداران بسیاری دارد. سخنان او در زمینه رهبری، مدیریت و موفقیت به شدت در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود و او به عنوان یک الگو برای نسل‌های جدید شناخته می‌شود.

باغ خسروشاهی؛ خانه‌های تاریخی علی خسروشاهی

علی خسروشاهی در تهران دو خانه بسیار زیبا داشت. یکی از این خانه‌ها در محله فردوسی تهران و جنب خانه هوشنگ ابتهاج، شاعر معروف ایرانی، واقع شده بود. خانه دیگر او در محله جماران قرار داشت. خانه اولیه خسروشاهی در جنوب شرقی میدان فردوسی و در کوچه گل‌پرور قرار داشت، اما این خانه پس از مدتی به دفتر کار او تبدیل شد و خسروشاهی به محله جماران نقل مکان کرد.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و ملی شدن گروه صنعتی مینو، خانه خسروشاهی در میدان فردوسی به عنوان اداره مرکزی شرکت خوراک و دفتر قاسم ایران تغییر کاربری داد. این خانه بعدها به محل برگزاری جلسات ویژه و سالن وی‌آی‌پی برای تیم مدیریتی جدید تبدیل شد. در نهایت، در مهر ماه سال ۱۳۹۷، این خانه در لیست فروش املاک هلدینگ شرکت خودکفایی آزادگان قرار گرفت. پس از اعلام این تصمیم و رسانه‌ای شدن آن، واکنش‌های مختلفی از سوی مسئولان و رسانه‌ها مطرح شد.

بسیاری از افراد معتقد بودند که این خانه نباید تخریب شود و به عنوان یک اثر تاریخی باید حفظ گردد. اخبار متناقضی درخصوص وضعیت این عمارت منتشر شد. برخی منابع اعلام کردند که این عمارت ثبت ملی شده است، در حالی که برخی دیگر از صدور مجوز تخریب بخشی از آن صحبت کردند و برخی نیز تنها مجوز ساخت پلکان جدید در آن را اعلام کردند.

خانه خسروشاهی در محله جماران نیز به وسعت ۱۵۰۰۰ متر مربع بود. این خانه در نهایت در سال ۱۳۹۳ به عنوان سرای محله جماران مورد بهره‌برداری قرار گرفت و به یک مرکز فرهنگی تبدیل شد. امروزه این خانه به عنوان سرای فرهنگی محله جماران شناخته می‌شود و معماری آن به عنوان نمونه‌ای از زیبایی و ابتکار در طراحی‌های سنتی ایرانی، مورد توجه قرار دارد.

میراث علی خسروشاهی؛ پیشگام در صنعت و نوآوری در پخش

علی خسروشاهی، پیش از آنکه ایران را ترک کند، تاثیرات عمیقی در صنعت و تجارت ایران گذاشت. او زمین‌های وسیعی برای گروه صنعتی مینو خریداری کرده بود و همچنین با خرید پیشرفته‌ترین ماشین‌آلات تولید و بسته‌بندی، نوآوری‌های بزرگی را در صنعت ایران به ارمغان آورد، اما میراث او فراتر از زمین‌ها و ماشین‌آلات بود.

علی خسروشاهی را می‌توان پدر پخش مویرگی ایران دانست. او برای اولین بار سیستم پخش مویرگی را به شکل امروزی به ایران وارد کرد و این سیستم را به طرز منحصر به‌فردی راه‌اندازی کرد. این ابتکار باعث شد تا صنعت توزیع در کشور دچار تحولی عظیم شود و مدیران بزرگ و پیشتازی که او تربیت کرد، هم‌اکنون از اساتید بی‌بدیل این صنعت هستند.

گروه صنعتی مینو تحت رهبری علی خسروشاهی، نه تنها محصولات باکیفیت تولید می‌کرد، بلکه همواره به رفاه کارکنان خود توجه ویژه‌ای داشت. او به ایجاد سود برای مشتریان واسط و ایجاد کیفیت برای مصرف‌کنندگان اهمیت می‌داد. خسروشاهی همیشه بر این باور بود که برای تولید بهترین محصولات، باید بهترین ماشین‌آلات و فناوری‌ها را در اختیار داشته باشد. او هیچ‌گاه به یک تولیدکننده خاص خارجی وابسته نبود و همواره به دنبال تجهیزات و ماشین‌آلات نوین و به‌روز بود.

خاطرات علی خسروشاهی از دوران فعالیت‌هایش در صنعت، نشان‌دهنده روحیات خاص او به عنوان یک کارآفرین بزرگ است. در کتاب خاطراتش، او به برخی از تجربیات و داستان‌های جالب اشاره کرده است که تصویری واضح از نوع نگاه او به تجارت و مدیریت را به نمایش می‌گذارد. نوع نگاه خسروشاهی به کار و همکارانش باعث شد تا کسانی که با او همکاری می‌کردند، رابطه‌ای عمیق و عاشقانه با او برقرار کنند و به او وابستگی روحی و قلبی پیدا کنند. این ویژگی‌ها، از علی خسروشاهی یک کارآفرین بی‌بدیل و محترم در دنیای تجارت ایران ساخت.

تاثیرات ماندگار او در صنعت ایران همچنان در ذهن و خاطره ایرانیان باقی‌مانده است. محصولاتی چون تاید، پفک نمکی، تافی، ویفر، ساقه طلایی و بسیاری دیگر، همه نتیجه زحمات و ابتکارات او هستند. این محصولات همچنان یادآور روزهایی هستند که علی خسروشاهی و گروه صنعتی مینو، با نوآوری‌های خود، بازار ایران را متحول ساختند.