به گزارش شهر بورس، روز گذشته تنها یک نامه «خیلی محرمانه» و چند شفاف‌سازی مبهم کافی بود تا بازار سهام ایران با سقوطی گسترده مواجه شود. نمادهای مهم گروه خودرویی از جمله ایران‌خودرو و سایپا متوقف شدند، شاخص‌ها به شدت افت کردند و فضای عمومی بازار با ترس و نااطمینانی شکل گرفت.
ماجرا از آنجا آغاز شد که شرکت‌هایی مانند سایپا در اطلاعیه‌هایی در سامانه کدال، به نامه‌ای با طبقه‌بندی «خیلی محرمانه» از شورای عالی هماهنگی اقتصادی سران قوا اشاره کردند که بر اساس آن، هرگونه واگذاری سهام تا اطلاع ثانوی متوقف شده است. این در حالی بود که نه متن نامه منتشر شد، نه نهاد ناظری توضیح رسمی ارائه کرد، و نه رسانه‌های رسمی واکنش فوری داشتند.
در نتیجه، بازار با تکیه بر گمانه‌زنی‌ها و شایعات، دچار هیجان فروش شد؛ سهام گروه خودرویی سقوط کرد و اثر سرایت، کل بازار را دربر گرفت.
در ادامه، خبرگزاری‌های رسمی از جمله خبرگزاری میزان، با انتشار تکذیبیه‌ای اعلام کردند که اساساً چنین موضوعی در شورای هماهنگی اقتصادی مطرح و تصویب نشده است. سازمان خصوصی‌سازی نیز با تأکید بر تداوم روند واگذاری سهام دولت در خودروسازها، تلاش کرد فضا را آرام کند.
اما واکنش نهاد ناظر بازار یعنی سازمان بورس، تا ساعت‌ها بعد به چشم نیامد. نه تنها شفاف‌سازی روشنی از سوی این سازمان انجام نشد، بلکه در مهم‌ترین ساعات بازار، سهامداران بدون هیچ راهنمایی رسمی، تنها بر اساس اخبار غیررسمی و ابهام تصمیم‌گیری کردند.
حالا، بعد از حدود ۲۴ ساعت، بازار با انتشار تکذیبیه‌ها به آرامش نسبی برگشته و شاخص‌ها دوباره مثبت شده‌اند؛ اما سهامداران زیان‌دیده حق دارند بپرسند: چه کسی پاسخگوی ضررهای روز گذشته است؟
اصلاً چرا نمادها بدون ارائه اطلاعات شفاف متوقف شدند؟ اگر این توقف‌ها انجام نمی‌شد، یا اگر سازمان بورس با سرعت و دقت وارد عمل می‌شد، آیا ابعاد این ریزش تا این اندازه گسترده بود؟
نکته قابل تأمل آنکه سازمان بورس، اکنون که بخش عمده‌ی ماجرا سپری شده، تازه در حال انتشار اطلاعیه‌های پیاپی و توضیحات تکمیلی است. اما این «واکنش‌های پسینی» چه کمکی به بازگرداندن سرمایه‌های از دست‌رفته می‌کند؟
این اتفاق، نه فقط یک ریزش مقطعی، بلکه یک زنگ خطر جدی برای سیستم اطلاع‌رسانی و واکنش نهاد ناظر در بازار سرمایه ایران بود؛ بازاری که با این سطح از ابهام، بیش از هر چیز، اعتماد خود را از دست می‌دهد.
