به گزارش شهر بورس به نقل از اقتصادآنلاین، پس از شهادت سید ابراهیم رئیسی، نام یکی از چهره‌هایی که در لیست کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ به چشم می‌خورد، مسعود پزشکیان بود که صلاحیت ایشان توسط شورای نگهبان به تایید رسید و در نهایت نهمین رییس جمهور ایران شد.

آقای مسعود پزشکیان و همسرشان ۴ فرزند داشتند، یکی از فرزندانشان دختر و سه تای دیگر پسر بودند. یکی از پسرانشان به همراه مادرشان یعنی همسر آقای پزشکیان در سانحه تصادف درگذشتند و در حال حاضر ایشان تنها یک دختر و دو پسر دارند. نام دختر ایشان، زهرا و نام پسران ایشان، یوسف و مهدی می‌باشد.

هیچ یک از فرزندان دکتر پزشکیان رشته پزشکی را به عنوان رشته تحصیلی خود انتخاب نکرده‌اند و در عوض در رشته‌های شیمی، فیزیک و برق ادامه تحصیل داده‌اند و شغلی متفاوت از شغل پدر و مادر خود انتخاب کرده‌اند.

تعداد فرزندان پزشکیان

آقای مسعود پزشکیان، کاندیدای ریاست جمهوری در صفحه شخصی اینستاگرام خود در رابطه با زندگی شخصی و فرزندانش نوشته است که: من چهار فرزند داشتم که یکی از آنها فوت کرده و سه فرزند برایم باقی مانده است، در حال حاضر سه نوه دارم که به زودی چهار نوه می‌شوند.

یکی از فرزندانم مدرک phd فیزیک خود را با معدل بالای ۱۷ از دانشگاه شریف تهران اخذ کرده و اکنون عضو هیئت علمی دانشگاه سهند است، یکی دیگر از فرزندانم در حال گذراندن پایان نامه در مقطع phd رشته برق کنترل است، ایشان بورسیه خارج از کشور بوده اند ولی اکنون در ایران هستند.

ایشان خاطرنشان کرده‌اند که دخترشان نیز مدرک کارشناسی ارشد شیمی خود را از دانشگاه شریف تهران دریافت کرده‌اند و در شرکت جم مشغول فعالیت می‌باشند.

فوت همسر پزشکیان در تصادف

روایات ذکر شده را ایشان در سال ۱۳۹۷ بیان کرده اند.

یوسف و مهدی پزشکیان، فرزندان مسعود پزشکیان درباره حادثه‌ای که برای مادرشان رخ داد و دلیل ازدواج نکردن دوباره پدرشان صحبت کرده و گفته‌اند که:

ما در آن زمان کوچک بودیم تا جایی که یادمان می‌آید قصد داشتیم از شهری که به آن سفر کرده بودیم به سمت شهر تبریز بازگردیم، همه اعضای خانواده در یک ماشین بودیم که ناگهان تصادف اتفاق افتاد.

پدرمان هیچ خاطره‌ای از لحظه تصادف ندارد ما تا جایی که یادمان می‌آید ماشین چپ کرد و ناگهان به سنگی برخورد نمود، اصابت ناگهانی ماشین با سنگ باعث شد تا مادر و برادر کوچکمان جانشان را در این حادثه از دست بدهند.

پدرم به خاطر ما و مسئولیتی که در قبال ما داشت تصمیم گرفت تا ازدواج نکند، ایشان می‌ترسیدند که ازدواج دوباره شان به ما آسیب بزند و در حق ما اجحاف شود، ما معتقدیم که در کمتر کسی می‌توان این حد از مسئولیت پذیری را مشاهده کرد و ما کمتر کاری که می‌توانیم برای پدرمان انجام دهیم این است که اجازه ندهیم ایشان تنها بمانند.