به گزارش شهر بورس، طبق ماده ۶۴ قانون کار، کارگران و کارمندان از مرخصی استحقاقی سالانه با استفاده از مزد بهره‌مند می‌شوند که شامل چهار روز جمعه و جمعاً یک ماه می‌باشد. سایر روزهای تعطیل رسمی جزو ایام مرخصی محسوب نمی‌شوند. برای افرادی که کمتر از یک سال کار کرده‌اند، این مرخصی به نسبت مدت کار انجام‌یافته محاسبه می‌شود.
مدت زمان مرخصی استحقاقی ماهانه برای کارمندان و کارگران به دو روز و نیم می‌رسد که در کل سال معادل ۱۹۲ ساعت یا ۲۶ روز می‌شود. این ۲۶ روز به اضافه ۴ روز جمعه موجود در هر ماه، میزان مرخصی استحقاقی را به یک ماه کامل می‌رساند.
بر اساس ماده ۶۲ قانون کار، مرخصی استحقاقی به روزهایی از سال اطلاق می‌شود که کارمندان و کارگران می‌توانند بدون کاهش حقوق خود در محل کار حاضر نشوند. این قانون شامل تمامی افراد شاغل، اعم از کارگران، کارمندان دولتی و کارکنان بخش خصوصی می‌شود.
حقوق مرخصی استحقاقی
مرخصی استحقاقی یک حق قانونی برای نیروی کار است اما بسیاری از افراد از جزئیات آن اطلاع کافی ندارند. ماده ۶۴ قانون کار بیان می‌کند: مرخصی استحقاقی سالانه کارگران با استفاده از مزد و احتساب چهار روز جمعه، جمعاً یک ماه است. سایر روزهای تعطیل جزو مرخصی محسوب نمی‌شوند. برای کار کمتر از یک سال، این مرخصی به نسبت مدت کار انجام‌یافته محاسبه می‌شود.
مرخصی استحقاقی و تعطیلات رسمی
یکی از پرسش‌های متداول نیروی کار این است که آیا روزهای تعطیل رسمی که بین روزهای مرخصی استحقاقی قرار می‌گیرند جزو مرخصی استحقاقی محسوب می‌شوند یا خیر؟ اداره کل روابط کار و جبران خدمت وزارت کار پاسخ می‌دهد: روزهای تعطیل رسمی در حکم مرخصی نخواهد بود. به عبارت دیگر، اگر مرخصی استحقاقی شما با دو روز تعطیل رسمی همزمان شود، آن روزهای تعطیل به عنوان مرخصی محاسبه نمی‌شوند.
درخواست مرخصی
درخواست مرخصی باید شامل تعداد روز یا ساعت مرخصی، تاریخ شروع و تاریخ پایان مرخصی باشد. به عنوان مثال، اگر کارگری بخواهد از ۱ تا ۶ مرداد ۱۴۰۳ (با احتساب دو روز تعطیل رسمی) چهار روز مرخصی بگیرد، باید در درخواست خود این موارد را ذکر کند.
منبع: خبرجو24
