حاج محسن رحمانی؛ قهرمان خودساخته‌ای که کشمش را به ۹۳ کشور جهان صادر کرد

به گزارش شهر بورس، ۳ آبان، اولین سالروز درگذشت کارآفرین نامی بخش خشکبار ایران، زنده‌یاد شادروان حاج محسن رحمانی است. در این روز، کارآفرینان، تجار، باغداران و کشاورزان به احترام مردی خودساخته در گلشن زهرا (س) در مراغه به ادای احترام می‌ایستند و با قرائت فاتحه‌ای و نثار به روح آن عزیز سفر کرده، از دنیای فانی به دنیای باقی یاد و نام این مرد خودساخته و تلاشگر را ارج می‌نهند و مغفرت الهی طلب می‌کنند. او را در دهه ۸۰ وقتی روابط عمومی استانداری آذربایجان شرقی بودم، در معیت جناب دکتر محمدعلی سبحان‌اللهی در جمع بازرگانان مراغه دیدم که به عنوان پیشکسوت و صادرکننده نمونه جزو سخنرانان بود.

مردی از تبار زحمت‌کشان که کارش را مثل اجدادش از کشت و زرع و باغداری در مراغه آغاز کرد و با پشتکار و تلاش‌های شبانه‌روزی، نام و آوازه‌اش از مرزها گذشت و به برند محبوب خشکبار ایران در آسیا، اروپا و آمریکا تبدیل شد. کارخانه‌های فرآوری خود را در مراغه، بناب، زنجان و تهران یکی پس از دیگری راه‌اندازی کرد و مرکز تجارت خود را در تهران مستقر ساخت. او به بازاریابی، بسته‌بندی، استاندارد، کیفیت و روابط عمومی و ارتباطات اثربخش در سطوح محلی، ملی و بین‌المللی بها داد و از متخصصان و ایده‌های نوآوری و صادرات بهره گرفت.

کارآفرین خشکبار ایران معتقد بود باغات جدید درختان بادام و گردو را با اصول باغبانی و باغداری در ایران باید وسعت داد و در آب صرفه‌جویی کرد. او از فناوری‌های روز در ایجاد زراعت و باغات بهره برد و مهندسی باغبانی و کشاورزی را میان باغبانان و زارعان گسترش داد. از این طریق، راندمان تولید را افزایش داد و محصولات باغی و زراعی کیفی و مرغوب را تولید کرد. باغات تاکستان و تولید انواع گونه‌های انگور را با اصول علوم زراعت بسط داد.

ثروت تنها در صنعت نیست؛ تولید محصولات زراعی و باغی و بهره‌گیری از شیوه‌های نوین در کاشت، داشت و برداشت از رویکردهای او بود. این‌ها بخشی از دیدگاه و تجربیات زنده‌یاد شادروان حاج محسن رحمانی مراغه‌ای بود که در دوره پهلوی اول در مراغه به کشت و زرع و باغداری مشغول بود و در اوایل دهه ۳۰ کارگاه کوچک فرآوری محصولات خشکبار را در مراغه راه‌اندازی کرد و پله‌پله ترقی کرد.

خبر مرتبط

‌تحلیل تکنیکال پارسیان

تحلیل تکنیکال پارسیان در آخرین بروزرسانی 30 آبان ماه 1403، در ادامه تحلیل روزانه نمادهای بورسی مورد بررسی قرار گرفت.

محصولات خشکبار خود را به بازارهای تبریز و تهران و تمام نقاط کشور کشاند و سپس به فکر صادرات افتاد. او صدور خشکبار را به کشورهای همسایه، از جمله شوروی سابق، دنبال کرد و با اهمیت به کیفیت، تنوع و بسته‌بندی، نام خشکبار رحمانی بر سر زبان‌ها افتاد. انواع محصولات متنوع خشکبار، از جمله انواع کشمش، به ۹۳ کشور جهان صادر شد و او لقب «سلطان زحمتکش کشمش ایران» را دریافت کرد و بارها به عنوان صادرکننده نمونه کشمش و خشکبار مورد تجلیل ملی قرار گرفت.

یکی از مباشران وی می‌گفت: «وقتی محصولی از کارخانه‌های خشکبار رحمانی برای بارگیری به مقصد بازارهای اروپا آماده می‌شد، خودش ناظر بود و به کارکنان و کارگران توصیه می‌کرد که اگر محصولات باغی و خشکبار ایران را به بازارهای مهم عرضه کنند، به رونق کشت و زرع و باغداری در ایران می‌توان امیدوار بود؛ چرا که با کسب درآمدهای معقول، می‌توان هزاران خانوار کشاورز و باغدار را به ادامه کار و تلاش امیدوار ساخت.» او صادرات را سکوی جهش اقتصادی در همه بخش‌های فعال، از جمله کشاورزی ایران می‌دانست.

فرزندان و نوه‌های او نیز راه پدر را ادامه داده و پنج برند تولیدی و صادراتی با نام‌های رحمانی، مانی، کاریز، رستنی و گلوردی را راه‌اندازی کردند. در امور خیریه در مراغه، بناب، تبریز و تهران در آزادی زندانیان، تأمین آذوقه نیازمندان، احداث کتابخانه، خرید و اهدای کتاب و تأمین چاشنی مدارس مشارکت جدی داشت. او با الهام از کتاب انسان‌ساز قرآن کریم به انفاق و هبه و بخشش همت می‌کرد و نام بلندش در دستگیری از نیازمندان و امور نیکوکارانه و از همه مهم‌تر در صنعت خشکبار به نیکی می‌ماند.

باید مجسمه چنین مردان سخت‌کوش و شایسته تجلیل ملی را در ورودی‌های آذربایجان و بناب و مراغه نصب کرد تا نسل جوان الگو بگیرند و مباهات کنند و نام و یاد مردان کارساز و کاربلد و کارآفرین را زنده نگه دارند و به بزرگی یاد کنند.

محمد فرج‌پور باسمنجی