به گزارش شهر بورس، بر اساس ماده ۹۱ قانون تأمین اجتماعی، برای تحت پوشش قرار گرفتن والدین بیمه‌شده، محدودیت‌های سنی مشخصی تعیین شده است؛ بدین صورت که سن پدر باید حداقل ۶۰ سال و سن مادر ۵۵ سال باشد. همچنین برای همسر زنان بیمه‌شده، حداکثر سن ۶۰ سال در نظر گرفته شده است. اگر افراد مورد نظر نتوانند شرایط سنی لازم را فراهم کنند، کمیسیون‌های پزشکی سازمان با بررسی وضعیت ازکارافتادگی کلی، مجوز کفالت را صادر خواهند کرد.
در خصوص فرزندان، مقررات به گونه‌ای است که فرزندان پسر تا سن ۲۲ سال می‌توانند تحت تکفل قرار گیرند؛ البته این امکان تا زمان ادامه تحصیل یا در صورت ازکارافتادگی هم ادامه خواهد داشت. فرزندان دختر نیز تا زمانی که ازدواج نکرده باشند، مشمول پوشش بیمه‌ای والدین خواهند بود. ازدواج یا اشتغال فرزندان به معنای قطع این حمایت خواهد بود. نکته مهم این است که فقط همسر، فرزندان، پدر و مادر بیمه‌شده می‌توانند تحت تکفل قرار گیرند و اقوام دیگر مانند خواهر و برادر شامل این حمایت نیستند.
یکی از ارکان اصلی طرح کفالت، وابستگی مالی واقعی افراد تحت تکفل به بیمه‌شده است. بیمه‌شده یا مستمری‌بگیر باید نقش اصلی در تأمین هزینه‌های زندگی همسر یا والدین داشته باشد. همچنین این افراد تحت تکفل نباید خودشان بیمه‌پرداز یا مستمری‌بگیر سازمان تأمین اجتماعی یا صندوق‌های مشابه باشند. هدف از این مقررات، هدایت منابع به سوی کسانی است که به طور واقعی به حمایت مالی نیاز دارند و جلوگیری از سوءاستفاده احتمالی است.
برای ثبت درخواست کفالت، بیمه‌شدگان باید فرم‌های مربوطه را به صورت الکترونیکی تکمیل و مدارک شناسایی مانند کارت ملی، شناسنامه و عکس افراد تحت تکفل را بارگذاری کنند. در صورت وجود فرزند پسر مشمول تحصیل، گواهی اشتغال به تحصیل نیز لازم است و در شرایط خاص، تأیید کمیسیون پزشکی برای ازکارافتادگی درخواست می‌شود. پس از ارسال مدارک، بررسی پرونده در شعب تأمین اجتماعی و پیگیری‌های محلی انجام شده و نتیجه نهایی از طریق پیامک یا سامانه غیرحضوری به اطلاع بیمه‌شده می‌رسد.
سازمان تأمین اجتماعی با توسعه خدمات غیرحضوری، ثبت و به‌روزرسانی اطلاعات افراد تحت تکفل را تسهیل کرده است. فرآیند بررسی معمولاً چند هفته زمان می‌برد و پس از تأیید، افراد تحت تکفل می‌توانند از خدمات درمانی و بیمه‌ای بهره‌مند شوند.
اجرای دقیق این طرح نه تنها به حمایت مالی خانواده‌های بیمه‌شدگان کمک می‌کند بلکه در راستای عدالت اجتماعی و جلوگیری از هدررفت منابع طراحی شده است. هرچند افراد تحت تکفل امکان استفاده از خدمات درمانی را خواهند داشت، اما مستمری یا مزایای بازنشستگی شامل آنها نمی‌شود. این رویکرد، گامی مؤثر در تقویت امنیت اجتماعی و تمرکز حمایت‌ها بر نیازمندان واقعی به شمار می‌رود.
