به گزارش شهر بورس، بازار سرمایه شاهد تحولاتی ساختاری است. رشد ابزارهای نوین مالی، باعث شده است تا سرمایهگذاری دیگر محدود به تحلیلگران حرفهای نباشد و صندوقهای قابل معامله (ETF) بهعنوان یکی از مهمترین ابزارهای مالی، نقش کلیدی در این تحول ساختاری ایفا کردهاند. این صندوقها با ساختار قابل معامله در بورس، امکان خرید و فروش لحظهای، شفافیت اطلاعاتی، و مدیریت حرفهای را فراهم میکنند؛ ویژگیهایی که در ابزارهای سنتی کمتر دیده میشود.
از میان نهادهای مالی، شرکت تأمین سرمایه کیمیا با طراحی چهار صندوق ETF تخصصی، تلاش کرده تا ابزارهایی متناسب با نیازهای سرمایهگذار ایرانی ارائه دهد. صندوق درآمد ثابت «اونیکس» با ریسک نزدیک به صفر و سودی بالاتر از سپرده بانکی، گزینهای امن برای سرمایهگذاران محتاط است. این صندوق با بیش از 87 هزار میلیارد ریال دارایی تحت مدیریت، عملکردی باثبات در طی دوره فعالیت خود داشته است. صندوق اونیکس از طریق تمامی سامانههای معاملاتی آنلاین قابل خرید است.
در حوزه داراییهای امن، صندوق طلای «اِمِِرالد» امکان سرمایهگذاری در بازار طلا را فراهم کرده است. این صندوق با همبستگی بالا با قیمت جهانی طلا، بهویژه در دورههای تورمی، عملکرد قابل توجهی داشته و نقش مکملی در سبد سرمایهگذاری ایفا میکند. سرمایهگذار بدون نیاز به نگهداری فیزیکی یا دغدغههایی مانند عیار طلای خریداری شده یا سرقت آن، میتواند در بازار طلا مشارکت کند.
در میان صندوقهای ETF، آذرین با تمرکز بر صنعت فلزات اساسی، جایگاه ویژهای دارد. این صنعت بهدلیل وابستگی به زیرساختهای تولید، صادرات، و نوسانات جهانی، از جمله حوزههایی است که هرچند به سطح تحلیل بالا نیاز دارد اما برای سرمایهگذاران جذاب است و آذرین علاوهبر بازدهی قابل توجه در سال گذشته، با نقدشوندگی بالا، به بستری برای سرمایهگذاری پیشرفته تبدیل شده است.
در سوی دیگر، «آبنوس» بهعنوان صندوق سهامی، ساختاری متفاوت دارد. این صندوق با گزینش سهام رشدی و پرپتانسیل بازار، همچنین مدیریت ریسک سبد و تکیه بر سهام بزرگ بازار با عملکرد قوی، از روندهای بازار سهام بهره میبرد. برای سرمایهگذارانی که بهجای انتخابهای فردی، به دنبال همراستایی با رشدهای بازار سهام هستند، آبنوس ابزاری ساختاریافته و قابل اتکا است.
در نهایت ترکیب چهار صندوق اونیکس، اِمِِرالد، آذرین و آبنوس فراتر از تنوع دارایی، یک چیدمان استراتژیک در بستر بازار سرمایه است. این ترکیب به سرمایهگذار اجازه میدهد تا براساس سطح ریسکپذیری، افق زمانی و تحلیل بازار، سبدی متعادل و دادهمحور تشکیل دهد. سبدی که نه براساس حدس و گمان، بلکه بر پایه ساختارهای قابل معامله، اطلاعات شفاف، و مدیریت حرفهای طراحی شده است.