امیر ملک زاده – شهر بورس؛ بازار سرمایه هفته‌‌هاست که حال و روز خوشی ندارد؛ بخشی از این وضعیت را می‌توان به تنش‌های اخیر منطقه مربوط دانست اما کیست که نداند بخش عمده‌ای از این اتفاقات به سبب بی‌تدبیری‌ها، اتفاق افتاده است.
پس از تنش‌های به وجود آمده، کاهش دامنه نوسان بازارهای بورس و فرابورس به مثبت و منفی یک درصد در کم‌ترین زمان ممکن و بدون معطلی، اتفاق قابل تقدیری بود که از سوی سازمان بورس انجام گرفت.
این اقدام در راستای کاهش ضررهای احتمالی و در جهت حفظ منافع سهامداران انجام گرفت و با همان دامنه نوسان یک درصدی نیز در بسیاری از روزها شاهد صف‌های فروش سنگین در بازار بودیم که به یک‌باره، شگفتی عظیم اتفاق افتاد. روز شنبه ۲۱ مهرماه سازمان بورس به یک‌باره دامنه نوسان بازارها را به مثبت و منفی سه درصد بازگرداند.
با افزایش دامنه نوسان، نه تنها شاهد بهبود وضعیت بازار و جمع‌آوری صفوف فروش نبودیم، بلکه ضرر سهامداران از روزانه یک درصد به روزانه سه درصد افزایش پیدا کرد!
در این میان، مشخص نیست که آقایان در هیئت مدیره سازمان بورس با چه استدلالی این تصمیم را گرفتند؟ وقتی در دامنه نوسان یک درصدی، نقدینگی کافی برای جمع‌آوری صف‌های فروش وجود نداشت، چه انتظاری از دامنه نوسان سه درصدی داشتند؟ آیا چنین تصمیمی با شرایط فعلی بازار منطقی است؟ اگر اعتقاد بر این است که تنش‌ها و ریسک‌های منطقه‌ای و حتی خطر جنگ همچنان وجود دارد و اطلاعیه‌های رسمی مانند اعلامیه وزارت اقتصاد نیز این ریسک‌ها را تایید می‌کند، چرا بازار تعطیل نمی‌شود یا حداقل چرا دامنه نوسان را افزایش می‌دهید؟
آیا غیر از این است که سازمان بورس باید حافظ سرمایه سهامداران باشد؟ آیا سازمان پیش‌بینی نکرده بود که در صورت افزایش دامنه نوسان، ضرر سهامداران بیشتر خواهد شد؟ آیا این تصمیم‌ها در راستای حفظ منافع سهامداران بوده یا صرفاً تصمیمات مقطعی و شتاب‌زده تحت تاثیر برخی جوسازی‌ها و فضای مجازی است؟
به نظر می‌رسد که آقایان در این تصمیم دچار اشتباه محاسباتی شده و اکنون در شرایطی که نقدینگی وارد بازار نمی‌شود، حال سهامداران مصداق بارز آن ضرب‌الامثل معروف است که می‌گوید «از طلا گشتن پشیمان گشته‌ایم مرحمت فرموده ما را مس کنید»
