به گزارش شهر بورس، سیدحسین آقا سید مرتضی عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی یادداشتی در خصوص ارتباط با چین منتشر کرده که متن این یادداشت را در ادامه می‌خوانید:
در تاریخ تجارت، کمتر دو کشوری یافت می‌شوند که در تمام سال‌های مراوده اقتصادی، همواره روباط حسنه داشته و توانسته باشند علیرغم اختلافات فرهنگی بسیار و عمیق، روابط اقتصادی خود را بر مبنای تعامل و هم‌افزایی پیش ببرند. با این حال، ایران و چین به عنوان دو تمدن بزرگ، در حالی امروز به توسعۀ روابط اقتصادی خود می‌اندیشند و گام‌های جدی در این مسیر برمی‌دارند که شاید بیش از همیشه در مسیر سیاسی خود، همگرا هستند که این خود عاملی مهم در توسعۀ اقتصادی دو کشور است.
نکتۀ مهم اینکه شرایط به وجود آمده هم می‌تواند تهدید باشد و هم فرصت. اختلافات و تنش‌های موجود بیش چین و روسیه با غرب به اوج خود رسیده و گرچه در این بازی، چین و آمریکا مستقیماً شاخ و شانه نمی‌کشند اما بر هیچ کسی پوشیده نیست که این دو، در پشت پرده، رقابت بسیار زیادی دارند تا جاییکه ایالات متحده بعد از اوج‌گیری و اعمال نفوذ به پشتوانۀ دلار، تاکنون تا این حد خود را در معرض تهدیدهای یک اقتصاد دیگر نمی‌دید.
حالا چین مهمترین شریک اقتصادی ایران در هر دو بخش واردات و صادرات است و هر اندازه ایران بتواند در قالب‌های مختلف مانند ایجاد کریدور سبز و امن، کاهش ایستایی و مانایی محصولات در گمرک دو کشور و تفاهم‌نامه‌های تجاری، روابط اقتصادی خود را به صورت هدفمند افزایش دهد و صدالبته در کنار آن بتواند از فناوری روز تولید و صنعت نیز بهره‌مند شود و شرایط تولید مشترک را فراهم کند، می‌تواند اهداف خود را محقق ببیند.
در کنار همۀ این موارد، تسهیل روابط بازرگانان ولو در بخش خصوصی دو کشور و تسریع روند مبادله با دور زدن تحریم‌ها و محدودیت‌های بانکی، از دیگر اقداماتی است که می‌تواند از شرایط کنونی، یک فرصت بسازد تا هم نیازهای بازار به محصول نهایی و هم نیازهای صنعت و تولید به مواد اولیه و ماشین‌آلات، در کمترین زمان ممکن و با کمترین قیمت تمام‌شده و هزینۀ جانبی، رفع شوند.
سفر اخیر رئیس‌جمهور به ین و انعقاد 20 سند همکاری و امضای آن توسط بالاترین مقامات دو کشور، اقدامی به موقع بود و می‌تواند سرآغاز یک حرکت بزرگ برای اقتصاد ایران باشد به شرطی که نقشۀ ثانویه‌ای برای بهره‌مندی از این فرصت، طراحی شده باشد.
علیرغم همۀ آنه گفته شد، نباید فراموش کرد چین در گام اول به منافع خود می‌اندیشد و هرگونه از خودباختگی در برابر این قدرت اقتصادی، کشور را به بازار مصرفی بزرگ برای آنها تبدیل می‌کند؛ به خصوص که در حال حاضر، ارتباط با چین بسیار راحت‌تر از کشورهای غربی است.
