شرکت بلبرینگ ایران؛ از ورشکستگی و اعتصاب تا بازگشت امید

شهر بورس – امیر ملک زاده: شرکت گسترش صنعت بلبرینگ ایران که به عنوان شرکت بلبرینگ ایران شناخته می‌شود، بیش از یک سال است که مجدداً به مدار تولید بازگشته و کار خود را آغاز کرده است.

این شرکت که یکی از قدیمی‌ترین واحدهای صنعتی منطقه شمال غرب کشور به حساب می‌آید، مقصد آخرین تور بازدید خبرنگاران بود که تحت عنوان «راویان پیشرفت» توسط استانداری آذربایجان شرقی برگزار شد. کارخانه‌ای قدیمی در یکی از مناطق صنعتی و خارج از شهر تبریز که مساحت آن به بیش از 14 هکتار می‌رسد.

شرکت بلبرینگ ایران در هشتم آبان ماه ۱۳۴۸ با مشاركت شركت SKF سوئد، تأسیس شده است، اما از اواخر دهه 90 شمسی و با توجه به مشکلات مدیریتی ایجاد شده در آستانه تعطیلی قرار می‌‎گیرد.

بر اساس آنچه کارگران قدیمی می‌گویند، در آن زمان به دلیل ورشکستگی، شرکت قادر به پرداخت حقوق پرسنل نبود و آنها مجبور بودند هر روز در مقابل نهادهایی مانند استانداری دست به اعتصاب بزنند.

این مشکلات و بیکاری کارگران که حق و حقوق چندین ماهه خود را هم دریافت نکرده بودند تا سال 1400 ادامه داشت و در نهایت در سال ۱۴۰۰، اداره تصفیه امور ورشکستگی دادگستری از طریق مزایده، شرکت بلبرینگ ایران را به فروش رساند. برنده این مزایده، «هلدینگ سلیمیان» بود که 25 اسفند 1400 و با پرداخت 361 میلیارد تومان کارخانه را در اختیار گرفت.

بیشتر بخوانید: طلا اینجاست؛ دنبالش نگردید!

پس از تغییرات مدیریتی، فعالیت شرکت گسترش صنعت بلبرینگ ایران از مهرماه 1401 شروع شد؛ با آغاز به کار مجدد، اکثر کارگران به کارخانه بازگشتند و مجدداً کار خود را آغاز کردند. پیش از ورشکستگی بلبرینگ ایران 170 نفر پرسنل داشت که این تعداد در حال حاضر به 230 نفر رسیده است و 22 نفر از این پرسنل، خانم هستند.

گویا در حال حاضر شرکت بلبرینگ ایران به طور روزانه 5 الی 6 هزار بلبرینگ تولید می‌کند که بر اساس برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته این مقدار قرار است به 10 هزار قطعه در طول روز برسد.

اینجا تنها کارخانه‌ای است که تمامی قطعات مربوط به بلبرینگ را تولید می‌کند و مونتاژی در آن صورت نمی‌گیرد. دستگاه‌های جدیدی نیز جهت تولید «ساچمه» خریداری شده که 40 درصد از این دستگاه‌ها وارد خط تولید شدند.

در کارگاه اول که هوای نسبتاً گرمی هم دارد، مراحل مختلف برای تولید قطعات اولیه انجام می‌گیرد و زمانی که در کارگاه دوم حضور می‌بابیم، دمای هوا اندکی کاهش می‌یابد. گویا در این کارگاه، باید دمای هوا کنترل شده باشد.

در این کارگاه نیز اقدامات نهایی جهت تولید بلبرینگ انجام می‎گیرد و محصولات پس از دریافت نشان شرکت، بسته بندی می‌شوند.

مقصد بعدی، سوله جدیدی است که قرار شده به زودی راه اندازی شود. این سوله قادر خواهد بود تا ضمن افزایش تولید شرکت بلبرینگ ایران، برای 120 نفر اشتغال‌زایی کند.

بر اساس اعلام مدیران شرکت، سرمایه‌ای چهار میلیون یورویی (معادل 300 میلیارد تومان) جهت خرید ماشین‌‎آلات صرف شده و تجهیزات خریداری شده در حال حاضر در راه کشور هستند.

نکته جالب توجه اینجاست که شرکت گسترش صنعت بلبرینگ ایران به دلیل نیاز داخلی هیچ صادراتی ندارد و در حاضر شاید تنها پنج درصد از نیاز کشور را در حوزه بلبرینگ تامین می‌کند.

در این راستا، شرکت به دنبال افزایش نیروی کار است. بر اساس برنامه‌ریزی صورت گرفته، قرار است پرسنل شرکت به 350 نفر برسد که به زودی از میان فارغ التحصیلان رشته‌های مکانیک، برق، صنایع و متالوژی اقدام به جذب نیرو خواهد کرد.

همانند مردم، مدیران شرکت بلبرینگ ایران هم دل خوشی از خودروسازها ندارند. آقای علیپور، مدیر کارخانه است که در میان دغدغه‌هایش، از شرکت‌های خودروساز گلایه می‌کند. او می‌گوید: خودروسازها واقعاً ما را اذیت می‌کنند؛ قطعات را خریداری می‌کنند و پولش رو نمی‌پردازند. این یک خیانت دو طرفه است؛ هم خیانت به مصرف کننده و هم خیانت به تولیدکننده.

با وجود آن چیزی که در میان کارگران دیده می‌شود، شور و نشاط و امید به آینده است. در سالی که به نام «رشد تولید» نامگذاری شده، آنچه که کشور را به سمت «مهار تورم» سوق می‌دهد حمایت از کارخانه‌هایی مانند بلبرینگ ایران است؛ جایی که در آن «خشت خشت» تولید روی هم گذاشته می‌شود و خانواده‌های بسیاری را در شرایط سخت معیشتی موجود صاحبِ «کار» و البته «نان» می‌کند.