به گزارش شهر بورس، آیا تا به حال نام رولزرویس کورنیش به گوشتان خورده است؟ خودرویی که در دهه ۷۰ میلادی به بازار آمد و خیلی زود به نمادی از شکوه و اصالت بریتانیایی تبدیل شد. کورنیش نه تنها یک اتومبیل لوکس، بلکه داستانی از تلفیق مهندسی پیشرفته و طراحی بی‌نقص است؛ داستانی که با قلب تپنده‌اش، یعنی موتور V8 تنفس طبیعی ۶.۷۵ لیتری جان می‌گیرد.

در دورانی که سرعت و قدرت مهم‌ترین معیار خودروسازان نبود، رولزرویس با معرفی کورنیش نشان داد که آرامش، راحتی و تجربه رانندگی متفاوت هم می‌تواند به یک استاندارد جهانی بدل شود. این مدل که هم به صورت کوپه و هم کابریولت عرضه شد، ترکیبی بی‌نظیر از عملکرد فنی، طراحی مجلل و فناوری‌های روزگار خود بود و هنوز هم در بازار کلکسیونرها جایگاهی ویژه دارد.

تاریخچه رولزرویس کورنیش

رولزرویس کورنیش نخستین بار در سال ۱۹۷۱ به‌عنوان یکی از شاخص‌ترین محصولات لوکس این برند بریتانیایی معرفی شد. این خودرو ادامه‌ای بر فلسفه‌ی طراحی Silver Shadow بود، اما با تمرکز بر راحتی بیشتر، طراحی مجلل‌تر و عرضه در نسخه‌های کوپه و کانورتیبل. کورنیش به‌سرعت به نمادی از اشرافیت بریتانیایی تبدیل شد و توانست در بازارهای کلیدی، به‌ویژه اروپا و آمریکا، محبوبیت زیادی پیدا کند.

اولین پروتوتایپ کورنیش و ریشه‌های قبل از ۱۹۷۱

ایده‌ی کورنیش به سال ۱۹۳۹ برمی‌گردد، زمانی که رولزرویس یک پروتوتایپ خاص با همین نام معرفی کرد. این نمونه که بر پایه‌ی Bentley Mark V ساخته شده بود، توسط شرکت فرانسوی van Vooren طراحی شد. گرچه جنگ جهانی دوم مانع ادامه تولید آن شد، اما این نام در ذهن رولزرویس باقی ماند تا سه دهه بعد دوباره جان بگیرد.

معرفی رسمی رولزرویس کورنیش در دهه ۷۰ میلادی

در سال ۱۹۷۱، کورنیش رسما به بازار آمد. طراحی آن بر اساس Silver Shadow شکل گرفته بود اما تفاوت‌های زیادی داشت: خط سقف کشیده‌تر، نمای جانبی ظریف‌تر و کابینی بسیار لوکس‌تر. همین تغییرات کافی بود تا کورنیش نه‌تنها یک مدل جدید، بلکه یک سبک تازه از گرندتورر لوکس را به نمایش بگذارد.

جایگاه کورنیش در تاریخ رولزرویس و بازار لوکس

کورنیش در دوره‌ای عرضه شد که رقابت خودروهای لوکس اروپایی به‌شدت داغ بود. مرسدس‌بنز S-Class و جگوار XJ به‌عنوان رقبای مستقیم مطرح بودند، اما هیچ‌یک نتوانستند حس و حال خاص کورنیش را بازآفرینی کنند. این خودرو به‌دلیل طراحی منحصربه‌فرد و موتور قدرتمند V8 خود، خیلی زود جایگاه ویژه‌ای در میان ثروتمندان و کلکسیونرها به دست آورد.

طراحی بدنه رولزرویس کورنیش

وقتی نام رولزرویس کورنیش به میان می‌آید، اولین چیزی که در ذهن نقش می‌بندد ظاهر شیک و اصیل آن است. طراحی بدنه‌ی این خودرو با ترکیبی از خطوط کلاسیک، فرم نرم و کشیده و تناسبات دقیق ساخته شد؛ طرحی که هم جذابیت بصری داشت و هم حس آرامش و وقار را به سرنشین القا می‌کرد. کورنیش در زمان خود یکی از معدود خودروهایی بود که هم در قالب کوپه و هم در قالب کابریولت عرضه شد تا مشتریان بسته به سلیقه و سبک زندگی، انتخاب دلخواه خود را داشته باشند.

تفاوت کورنیش کوپه و کورنیش کانورتیبل

نسخه‌ی کوپه کورنیش بیشتر برای افرادی طراحی شده بود که علاقه‌مند به یک خودروی لوکس روزمره بودند؛ سقف ثابت و ساختار محکم‌تر باعث می‌شد این مدل حس اطمینان بیشتری داشته باشد. در مقابل، نسخه‌ی کابریولت (کانورتیبل) با سقف بازشو تجربه‌ای متفاوت ارائه می‌داد: رانندگی در جاده‌های ساحلی اروپا با وزش نسیم و صدای آرام موتور V8. همین ویژگی باعث شد که کانورتیبل کورنیش در آمریکا، به‌ویژه در کالیفرنیا و فلوریدا، محبوبیت زیادی پیدا کند.

زبان طراحی کلاسیک رولزرویس در دهه ۷۰

کورنیش نماینده‌ی زبان طراحی دهه ۷۰ رولزرویس بود؛ بدنه‌ای کشیده با دماغه‌ی بلند، جلوپنجره‌ی مشبک استیل براق و چراغ‌های گرد دوبل که بعدها به امضای این برند بدل شد. خطوط ملایم بدنه، بدون اغراق اسپرت، بیشتر روی ظرافت و لوکس بودن تمرکز داشتند.

تغییرات ظاهری کورنیش در نسل‌های مختلف

هر نسل کورنیش تغییرات جزئی در طراحی بدنه به خود دید. از تغییر شکل سپرها و آینه‌ها در دهه ۸۰ گرفته تا بهبود کیفیت سقف کانورتیبل و اضافه شدن جزئیات کرومی در نسخه‌های پایانی. با این حال، رولزرویس همیشه تلاش کرد هویت اصیل کورنیش را حفظ کند و اجازه ندهد که مد روز باعث تغییر ریشه‌ای در طراحی شود.

موتور V8 رولزرویس با حجم ۶.۷۵ لیتر

مهم‌ترین ویژگی رولزرویس کورنیش، استفاده از موتور V8 تنفس طبیعی ۶.۷۵ لیتری بود؛ موتوری که سال‌ها به‌عنوان ستون اصلی محصولات رولزرویس و بنتلی شناخته می‌شد. این پیشرانه که با نام Rolls-Royce L-Series V8 شناخته می‌شود، ترکیبی از مهندسی دقیق بریتانیایی و دوام مثال‌زدنی بود.

معرفی موتور سری L رولزرویس

موتور سری L نخستین بار در سال ۱۹۵۹ معرفی شد و طی دهه‌های بعد، بارها بهینه‌سازی و ارتقا پیدا کرد. بلوک آلومینیومی سبک، سرسیلندرهای آلومینیومی و طراحی خاص بوش‌های سیلندر باعث شد این موتور هم قدرتمند و هم نرم‌کار باشد. نسخه نصب‌شده روی کورنیش، همان حجم ۶٬۷۵۰ سی‌سی را داشت که بعدها به یکی از شناسه‌های برند رولزرویس تبدیل شد.

مشخصات فنی موتور V8 تنفس طبیعی

در نسخه‌های اولیه، موتور کورنیش به کاربراتورهای دوگانه SU مجهز بود که در سال‌های بعد جای خود را به کاربراتور Solex و سپس سیستم انژکتور بوش (Bosch Fuel Injection) داد. خروجی قدرت بسته به بازار و سال تولید متفاوت بود، اما به‌طور میانگین در حدود ۲۲۰ تا ۲۴۰ اسب بخار و گشتاور بالایی تولید می‌کرد که برای یک خودروی لوکس گرندتورر کافی بود. این موتور به‌جای تمرکز بر شتاب ناگهانی، برای ارائه سواری نرم، بی‌صدا و مداوم طراحی شده بود.

عملکرد و تجربه رانندگی با کورنیش

رانندگی با رولزرویس کورنیش تجربه‌ای متفاوت از هر خودروی دیگر در آن زمان بود. موتور V8 بزرگ با صدایی بم و آرام، توان کافی برای حرکت بی‌دردسر خودرو با وزن بیش از دو تُن را فراهم می‌کرد. سرعت نهایی خودرو به حدود ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسید و شتاب صفر تا صد کیلومتر حدود ۱۰ تا ۱۲ ثانیه ثبت می‌شد. اگرچه این اعداد در مقایسه با خودروهای اسپرت پایین به‌نظر می‌رسند، اما فلسفه رولزرویس چیز دیگری بود: آرامش، وقار و بی‌صدا بودن. به همین دلیل، کورنیش بیشتر شبیه به یک سالن لوکس متحرک بود تا یک خودرو پرشتاب.

گیربکس، سیستم تعلیق و ترمزها

یکی از رازهای موفقیت رولزرویس کورنیش، هماهنگی کامل میان موتور قدرتمند V8 و سیستم‌های فنی آن بود. رولزرویس تلاش کرد تا تجربه‌ی رانندگی با کورنیش نه‌تنها روان و بی‌صدا باشد، بلکه حداکثر ایمنی، راحتی و پایداری را هم تضمین کند.

گیربکس اتوماتیک سه‌سرعته در کورنیش

کورنیش به گیربکس اتوماتیک سه‌سرعته ساخت جنرال موتورز (Turbo-Hydramatic 400) مجهز بود؛ یکی از قابل‌اعتمادترین جعبه‌دنده‌های اتوماتیک زمان خود. این گیربکس با تعویض دنده‌های نرم و بدون ضربه، کاملا با فلسفه‌ی لوکس بودن خودرو هم‌خوانی داشت. در نسل‌های بعدی، گیربکس چهارسرعته هم روی کورنیش نصب شد تا رانندگی روان‌تر و مصرف سوخت بهینه‌تری داشته باشد.

سیستم تعلیق مستقل و خودتراز شونده

سیستم تعلیق کورنیش کاملا مستقل طراحی شده بود و از فنرهای لول و فناوری خودتراز شونده هیدرولیکی بهره می‌برد. این فناوری باعث می‌شد خودرو حتی در زمان بار سنگین یا سرنشینان زیاد، همیشه ارتفاع مناسبی داشته باشد و تعادلش حفظ شود. نتیجه‌ی این طراحی، سواری فوق‌العاده نرم و پایدار بود؛ چیزی که رولزرویس آن را «فرش پرنده» می‌نامید.

ارتقا سیستم ترمز در رولزرویس کورنیش

رولزرویس کورنیش از همان ابتدا به ترمزهای دیسکی در هر چهار چرخ مجهز بود. در سال ۱۹۷۲، ترمزهای دیسکی خنک‌شونده (Ventilated Disc Brakes) هم به آن اضافه شد که عملکرد ترمزگیری را در مسیرهای طولانی و رانندگی‌های سنگین بهبود می‌داد. این موضوع نشان می‌دهد که رولزرویس نه‌تنها روی لوکس بودن، بلکه روی ایمنی هم توجه ویژه‌ای داشت.

نسل‌های مختلف رولزرویس کورنیش

رولزرویس کورنیش طی بیش از دو دهه تولید، در چندین نسل و نسخه مختلف عرضه شد. هر نسل تغییرات ظاهری و فنی خاص خود را داشت اما در اصل، همگی بر پایه‌ی همان فرمول طلایی یعنی لوکس بودن، موتور V8 تنفس طبیعی ۶.۷۵ لیتری و سواری نرم ساخته شدند.

کورنیش I (۱۹۷۱–۱۹۸۸)؛ آغاز یک اسطوره

اولین نسل کورنیش در سال ۱۹۷۱ معرفی شد. این نسخه با موتور V8 تنفس طبیعی ۶.۷۵ لیتری، گیربکس سه‌سرعته اتوماتیک و سیستم تعلیق خودتراز شونده عرضه شد. در طول سال‌های تولید، تغییراتی مانند اضافه شدن ترمزهای دیسکی خنک‌شونده و بهبود جزئیات ظاهری در آن اعمال شد. این نسل طولانی‌ترین دوره تولید را داشت و پایه‌گذار شهرت جهانی کورنیش شد.

کورنیش II (۱۹۸۸–۱۹۸۹)؛ ورود تکنولوژی‌های جدید

نسل دوم تغییرات مهمی در ظاهر و تجهیزات به همراه داشت: اضافه شدن سپرهای یکپارچه، آینه‌های جدید و سیستم ترمز ضدقفل (ABS). این تغییرات باعث شد کورنیش همگام با استانداردهای ایمنی روز دنیا پیش برود.

کورنیش III (۱۹۸۹–۱۹۹۲)؛ ارتقای رفاه و ایمنی

در این نسل، امکانات رفاهی بیشتری اضافه شد؛ از جمله کیسه‌هوا (ایربگ) برای راننده و طراحی داخلی مدرن‌تر. تغییرات جزئی در بدنه نیز باعث شد ظاهر خودرو هماهنگ‌تر با دهه ۹۰ میلادی باشد.

کورنیش IV (۱۹۹۲–۱۹۹۵)؛ بهبود سیستم فنی

نسل چهارم به گیربکس چهارسرعته اتوماتیک مجهز شد و طراحی سقف کانورتیبل هم ارتقا پیدا کرد تا استفاده از آن راحت‌تر باشد. سیستم تهویه مطبوع نیز به‌روزرسانی شد و با استانداردهای زیست‌محیطی جدید هم‌خوانی پیدا کرد.

کورنیش V (۲۰۰۰–۲۰۰۲)؛ بازگشت کوتاه

پس از چند سال توقف، رولزرویس در سال ۲۰۰۰ نسل پنجم کورنیش را معرفی کرد. این نسخه با طراحی مدرن‌تر، امکانات لوکس‌تر و موتور V8 توربوشارژ عرضه شد. تولید آن بسیار محدود بود (فقط ۳۸۴ دستگاه) و همین موضوع باعث شده امروز یکی از کمیاب‌ترین و گران‌ترین مدل‌های رولزرویس باشد.

مشخصات فنی رولزرویس کورنیش

رولزرویس کورنیش با موتور V8 تنفس طبیعی ۶.۷۵ لیتری به‌عنوان یکی از خودروهای لوکس دهه‌ ۷۰ و ۸۰ میلادی شناخته می‌شود. این خودرو بیش از آنکه روی سرعت و شتاب تمرکز داشته باشد، برای راحتی، وقار و تجربه‌ی رانندگی بی‌صدا طراحی شده بود. در جدول زیر، بخشی از مشخصات فنی مهم این خودرو را مشاهده می‌کنید:

بازسازی مدرن رولزرویس کورنیش با پیشرانه برقی