به گزارش شهر بورس، سردار سرلشکر حسین سلامی، یکی از برجسته‌ترین فرماندهان نظامی جمهوری اسلامی ایران، در سال ۱۳۳۹ در روستای وانشان از توابع شهرستان گلپایگان استان اصفهان دیده به جهان گشود. او از همان دوران جوانی، قدم در مسیر جهاد و ایثار نهاد و تا واپسین لحظه‌های زندگی‌اش، پرچم‌دار آرمان‌های انقلاب اسلامی باقی ماند.

آغاز راه؛ تحصیل و ورود به سپاه

سال ۱۳۵۷، همزمان با اوج‌گیری نهضت انقلابی مردم ایران، حسین سلامی در رشته مهندسی مکانیک دانشگاه علم و صنعت پذیرفته شد. اما با وقوع انقلاب فرهنگی و آغاز جنگ تحمیلی، او به جای ادامه مسیر علمی، راه دفاع از وطن را برگزید و در آبان ۱۳۵۹ به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست.

نقش‌آفرینی در دوران دفاع مقدس

در طول هشت سال دفاع مقدس، سردار سلامی در جبهه‌های مختلف، به‌ویژه جنوب کشور و کردستان، نقش‌آفرینی‌های درخشانی داشت. وی در لشکرهای ۲۵ کربلا و ۱۴ امام حسین (ع)، و نیز در قرارگاه دریایی نوح، مسئولیت‌های رزمی متعددی را بر عهده داشت و به عنوان یکی از فرماندهان متعهد و شجاع شناخته شد.

ادامه تحصیل و توسعه فکری

پس از پایان جنگ، سردار سلامی مسیر علمی خود را از سر گرفت. وی دوره دانشکده فرماندهی و ستاد (دافوس) را با موفقیت گذراند و مدرک کارشناسی ارشد در رشته مدیریت دفاعی را از دانشگاه آزاد اسلامی دریافت کرد. او همچنین به عنوان استاد در دانشکده فرماندهی و ستاد سپاه، نقش فعالی در آموزش و تربیت فرماندهان آینده ایفا کرد.

مسئولیت‌های کلان نظامی

حسین سلامی در طول چهار دهه خدمت، در مسئولیت‌های راهبردی متعددی ایفای نقش کرد که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• مسئول عملیات قرارگاه دریایی نوح در دوران جنگ

• فرمانده دانشکده دافوس (۱۳۷۱–۱۳۷۶)

• معاون عملیات ستاد مشترک سپاه (۱۳۷۶–۱۳۸۴)

• فرمانده نیروی هوافضای سپاه پاسداران (۱۳۸۴–۱۳۸۸)

• جانشین فرمانده کل سپاه (۱۳۸۸–۱۳۹۸)

• سرپرست معاونت هماهنگ‌کننده سپاه (۱۳۹۷)

• فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (۱۳۹۸ تا ۱۴۰۴)

فرماندهی کل سپاه و نقش در استراتژی دفاعی ایران

در تاریخ ۱ اردیبهشت ۱۳۹۸، با حکم مقام معظم رهبری، سردار سلامی به عنوان فرمانده کل سپاه منصوب و به درجه سرلشکری ارتقاء یافت. او در این جایگاه، نقش کلیدی در توسعه دکترین دفاعی جمهوری اسلامی ایران ایفا کرد.

سردار سلامی از نظریه‌پردازان اصلی قدرت بازدارندگی کشور بود و بر توسعه فناوری‌های موشکی بومی، افزایش توان رزم نیروی هوافضا و تعمیق نفوذ استراتژیک محور مقاومت تأکید داشت. سخنان و مواضع صریح او درباره توان نظامی ایران، همواره مورد توجه محافل بین‌المللی و رسانه‌های جهان قرار می‌گرفت.

شهادت و جاودانگی

در خردادماه سال ۱۴۰۴، سردار سرلشکر حسین سلامی در جریان یک حمله منتسب به رژیم صهیونیستی در تهران به شهادت رسید. این اقدام، واکنشی آشکار به نقش بی‌بدیل او در طراحی راهبردهای دفاعی جمهوری اسلامی و حمایت از محور مقاومت در منطقه تلقی شد.

شهادت او، نه پایان، بلکه ادامه راهی است که سال‌ها پیش آغاز کرده بود؛ راهی که با خون شهدا آبیاری شد و همچنان در مسیر تحقق آرمان‌های انقلاب اسلامی ادامه دارد.

سخن پایانی

سردار شهید حسین سلامی، تنها یک فرمانده نظامی نبود. او معمار بخشی از توان بازدارندگی جمهوری اسلامی، معلم نسل‌های آینده فرماندهی و نماد ایستادگی در برابر استکبار جهانی بود. زندگی او، سرشار از درس‌هایی برای مجاهدان راه خداست و شهادتش، برگ زرینی در دفتر مقاومت این سرزمین.