حسن حسین نیا، کارشناس بازار سرمایه در گفت‌وگو با شهر بورس درباره خرید اپال توسط فولاد مبارکه، اظهار داشت: با انجام معامله بلوکی در نماد شرکت صنایع مدنی کانی‌سازان کیمیا، که سهامدار عمده اپال محسوب می‌شود، یکی از بزرگ‌ترین معاملات سال‌های اخیر رقم خورد؛ خریداران این شرکت، ۶۰ درصد بلوک را از فولاد مبارکه و ۴۰ درصد باقی‌مانده را از گسترش صنایع معدنی کاوه پارس خریداری کردند، این معامله که توسط یکی از زیرمجموعه‌های بنیاد مستضعفان انجام شد، به‌عنوان یک مشارکت استراتژیک قابل توجه مطرح است.
وی ادامه داد: برای درک اهمیت اپال، باید به نقش زیرمجموعه‌های آن توجه داشت؛ اپال فولاد شرق پارسیان، پارسیان سنگان و پارس فولاد سبزوار از زیرمجموعه‌های کلیدی این شرکت هستند که زنجیره‌ای از تولید را شامل می‌شوند، این زیرمجموعه‌ها نقش حیاتی در زنجیره تولید فولاد ایفا می‌کنند و تکمیل‌کننده استراتژی‌های کلان فولاد مبارکه هستند.
وی افزود: خرید معادن در اصفهان و یزد طی سال‌های اخیر در برنامه‌های فولاد مبارکه قرار گرفته است، این اقدامات به منظور ایجاد توازن در تولید و تامین پایدار مواد اولیه انجام شده‌اند و فولاد مبارکه با اتصال بالادست زنجیره تولید فولاد به پایین‌دست، در مسیر تبدیل شدن به یک هلدینگ حرکت کرده است. معامله اخیر با اپال، یکی از چالش‌های اساسی فولاد مبارکه را در تامین مواد اولیه برای سال‌های آینده برطرف کرده است.
حسین نیا در ادامه خاطرنشان کرد: طبق برآوردها، فولاد مبارکه تا افق ۱۴۱۰ با کسری ۴.۶ میلیون تنی گندله و ۷.۵ میلیون تنی کنسانتره مواجه خواهد بود، این کسری گندله نه‌تنها شامل شرکت فولاد مبارکه، بلکه شامل شرکت فولاد صبا نیز می‌شود. با خرید اوپال، که ظرفیت تولید ۲.۶ میلیون تن کنسانتره و پنج میلیون تن گندله را دارد، فولاد مبارکه می‌تواند تا حد زیادی این دغدغه‌ها را کاهش دهد و در مسیر پایداری تولید گام بردارد.
وی یادآور شد: در سال‌های اخیر، شرکت‌های معدنی به دلیل حاشیه سود بالای ناشی از تغییرات قیمت‌های جهانی، به سمت توسعه زنجیره تولید و تصاحب بخش پایین‌دستی زنجیره حرکت کرده‌اند؛ سیاست‌گذاری‌های کلان کشور نیز این شرکت‌ها را به سمت کاهش خام‌فروشی و افزایش ارزش افزوده سوق داده است. در این راستا، شرکت‌هایی مانند گل‌گهر و چادرملو به سمت تولید فولاد و تصاحب شرکت‌های فولادی پیش رفته‌اند.
وی اضافه کرد: فولاد مبارکه برای اینکه در مسیر رقابت برای تامین مواد اولیه با مشکلی مواجه نشود، برنامه خرید معادن در اصفهان و یزد را به‌طور جدی دنبال کرده است، با خرید اپال، این شرکت توانسته یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‌های خود را برطرف کند و به حاشیه امنی در تامین مواد اولیه دست یابد.
این کارشناس بازار سرمایه تاکید کرد: اپال در حال حاضر ۲.۶ میلیون تن کنسانتره و پنج میلیون تن گندله تولید می‌کند؛ پیش‌بینی می‌شود با افزایش ظرفیت تولید کنسانتره به پنج میلیون تن، این شرکت بتواند نقش پررنگ‌تری در کاهش دغدغه‌های فولاد مبارکه ایفا کند. این معامله نه‌تنها ظرفیت تولید فولاد مبارکه را افزایش می‌دهد، بلکه در تامین مواد اولیه، به یک مزیت رقابتی برای این شرکت تبدیل می‌شود.
وی همچنین متذکر شد: با این حال، تضاد منافع میان سهامداران خرد اوپال و فولاد مبارکه ممکن است چالش‌هایی ایجاد کند؛ تجربه‌های گذشته در صنایع دیگر، مانند خودروسازی، نشان داده است که شرکت‌های مادر گاهی به زیان زیرمجموعه‌های خود عمل کرده‌اند، از جمله این اقدامات می‌توان به قیمت‌گذاری‌های خاص یا تاخیر در پرداخت مطالبات اشاره کرد.
وی ادامه داد: در این معامله نیز باید دید که آیا منافع سهامداران خرد اوپال و فولاد مبارکه به‌درستی در نظر گرفته می‌شود یا خیر؛ روند منطقی و شفاف در قیمت‌گذاری مواد اولیه و پرداخت به‌موقع مطالبات می‌تواند به حفظ اعتماد سهامداران و تقویت این مشارکت استراتژیک کمک کند.
حسین‌نیا در بخش دیگر سخنان خود گفت: از مزایای این معامله می‌توان به تامین مواد اولیه، تکمیل زنجیره تولید و ایجاد حاشیه سود عملیاتی بالا در بخش معادن اشاره کرد؛ این اقدامات نه‌تنها سودآوری فولاد مبارکه را در افق ۱۴۱۰ افزایش می‌دهد، بلکه در رقابت شدید برای تامین مواد اولیه، این شرکت را در موقعیتی برتر قرار می‌دهد.
وی در پایان یادآور شد: در افق ۲۰ ساله کشور، کاهش ذخایر سنگ‌آهن و کاهش عیار آن‌ها چالش‌های جدی برای فولادسازان به همراه خواهد داشت. معادن اپال با ذخایر ارزشمند خود می‌تواند نویدبخش سودآوری پایدار و کنترل ریسک‌های عملیاتی فولاد مبارکه باشد، این معامله، تصمیمی استراتژیک است که امنیت تولید و رشد پایدار فولاد مبارکه را برای سال‌های آینده تضمین می‌کند.
