زنجیره تأمین در چه شرایطی عمق پیدا می‌کند؟

به گزارش شهر بورس، فردوس باقری، کارشناس حوزه اقتصاد دیجیتال و از مبتکران برات الکترونیک در کشور می‌گوید: تا نهادهای بالادستی در یک خط عمودی، از زنجیره تأمین و ابزارهای تامین مالی، حمایت نکنند، شاهد همین روند کم تحرک، خواهیم بود.

باقری با طرح این پرسش که راه‌حل چیست؟ با اشاره به مطلب فوق، می‌افزاید: اگر ما بخواهیم به مسئله توسعه زنجیره تأمین و ابزارهای تأمین مالی زنجیره تأمین در کشور – به طور ویژه – بپردازیم، باید ابزار بتواند در مسیر بالادست زنجیره تأمین و با حمایت شرکت‌های مذکور، حرکت کند.

باقری در ادامه تأکید می‌کند: در عمق زنجیره‌های تأمین، شرکت‌های بزرگ‌تر که عمدتاً در کنترل نهادها و هلدینگ‌های بزرگ قرار دارند؛ باید این ابزارها را بپذیرند.

این کارشناس حوزه اقتصاد دیجیتال در ادامه به راهکارها می‌پردازد و می‌گوید: باتوجه‌به ماهیت معاملات در داخل کشور دو موضوع خیلی مهم است؛ یک موضوع پذیرش ابزار الکترونیک مانند برات و اوراق گام در بورس کالا بود که خوشبختانه باتوجه‌به اتفاقاتی که اخیراً افتاد، این امکان فراهم شد. به دلیل اینکه در حجم بزرگی از تأمین نهادهای رسمی در کشور از طریق بورس کالا اتفاق می‌افتد؛ در واقع شرکت‌هایی که عضو بورس کالا هستند و چه آنهایی که نهاده عرضه می‌کنند یا می‌خرند؛ می‌بایست با ظرفیت این ابزارها آشنا باشند و آگاهی پیدا کنند و در معاملات خود بتوانند از آن، استفاده کنند.

خبر مرتبط

ترامپ و آینده اقتصاد ایران

پس از انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، بسیاری از تحلیلگران اقتصادی به ارزیابی اثرات احتمالی بازگشت ترامپ به کاخ سفید بر اقتصاد ایران پرداخته‌اند.

باقری در همین رابطه یادآور می‌شود: این اتفاق عملاً به این معناست که اگر یک شرکتی در فرایندی، ابزاری مثل اوراق گام یا برات الکترونیک دریافت کرد، بتواند در بخش معاملات بورس کالا در ابزارهای اعتباری بکار گیرد و نیازی به ابزارهای قبلی نباشد، این ظرفیت مهمی است.

این کارشناس با تبیین روند ایجاد شده می‌افزاید: رسیدن به این مرحله، البته قدری به درازا کشیده شد تا این ابزارها در بورس پذیرفته شد، باتوجه‌به محدودیت‌های زمانی و شرایطی که در معاملات بورس – مانند زمان‌بندی تسویه – وجود دارد، نشان می‌دهد که پیشرفت مهمی از سمت بورس و زیرساخت‌های بانکی و بانک مرکزی اتفاق افتاده است، لذا جا دارد که از زحمات همه دوستان بابت این گام مهم، در توسعه ابزارهای الکترونیکی، قدردانی شود.

باقری به راه‌حل دوم می‌پردازد و با تبیین ابعاد آن، می‌گوید: مسئله دوم، تأمین نهاده‌ها یا مواد اولیه یا بخش‌هایی هست که در زنجیرهٔ تولید کالا و محصولات از بیرون کشور تأمین می‌شوند، لذا این بخش از کالاها مسئله تأمین ارز و پرداخت مبالغ حواله‌های ارزی برایش خیلی مهم است، چون ضرایبی از این مبالغ به‌عنوان پیش‌پرداخت باید در حساب‌های بانکی کارسازی شود که با مصوبه جدید بانک مرکزی، عملاً ابزارهای اعتباری این ظرفیت را پیدا کرده‌اند که در زنجیره تأمین کارکرد بیشتری داشته باشند و بتوانند به‌عنوان پیش‌پرداخت‌های مربوطه به کار گرفته شوند.

این کارشناس اقتصاد دیجیتال در پایان خاطرنشان می‌کند: اگر بخواهیم به اهمیت و کارکرد نقش زنجیره تأمین پی ببریم، کافی است تا برای نمونه ما به واردات قطعات منفصله و مواد اولیه موردنیاز که از بیرون کشور اتفاق می‌افتد، نگاهی بیندازیم. اینها بن‌بست‌هایی در مسیر جاری‌شدن ابزارهای اقتصاد دیجیتال است که امیدواریم مرتفع شود.

فردوس باقری همچنین می‌افزاید: در کنار این موارد کارهای اصولی دیگری که انجام شده مانند پذیرش ابزارها در سازمان امور مالیاتی و شرکت ملی گاز، تأثیر مستقیمی در توسعه و فرهنگ‌سازی پذیرش این ابزارها فراهم می‌کند و شرکت‌ها متمایل می‌شوند که در بخش دریافتنی‌ها، ابزارهای برات الکترونیک و اوراق گام را راحت‌تر بپذیرند. به نظر می‌رسد یکی از موضوعات مهمی که در بحث تأمین مالی تولید و تأمین مالی غیر تورمی تولید، تأثیر دارد موضوع پذیرش این ابزارها از سوی شرکت‌های بزرگ دولتی است، دقیقاً آنجایی که بنگاه‌ها بخواهند بدهی‌هایشان را به سمت دولت پرداخت کنند. اینک انتظار هم این است که – پیرو تصویب قانون تأمین مالی تولید – زیر ساخت رفع بخشی از این بن‌بست‌ها باهدف پذیرش و انتقال آنها در عمق زنجیره، مرتفع شود و سرعت بیشتری پیدا کند.