سرانجام بانک های خصوصی چه می شود؟

به گزارش شهر بورس، پس از اتمام حجت سید ابراهیم رئیسی با شبکه بانکی، یکی از مهم ترین بحث ها بانک های خصوصی است. سوال اصلی اینجاست که سرانجام بانک های خصوصی چه خواهد شد؛ انحلال یا ادامه.

یکی از اخبار پُر تکرار این روزها، ادغام یا انحلال بانک‌هاست. ظاهرا به دنبال اولتیماتوم رئیس جمهوری به شبکه بانکی، قرار است عبور از ناترازی با ادغام اتفاق بیفتد. اما آیا ادغام بانک‌ها چاره کار است؟

شاید بتوان نظرات کارشناسان را به دو بخش تقسیم کرد؛ عده‌ای بر این باورند که ادغام بانک‌های خصوصی در واقع پاک کردن صورت مسئله است و در واقع بسیاری از اتفاقاتی که در بانک‌ها در حال رخ دادن است، خارج از اراده آنها بوده و از طرف اقتصاد کشور به آنها دیکته شده است.

گروهی دیگر به صراحت بیان می‌کنند که تا زمانی که فعالیت بانک‌های خصوصی متوقف نشود، اقتصاد روی خوش نخواهد دید.

در این گزارش سعی شده به بخشی از نظرات موافقان و مخالفان ادغام و انحلال بانک‌های خصوصی پرداخته شود.

اواسط خرداد ماه بود که غلامحسین تقی نتاج، عضو هیات عامل صندوق توسعه ملی با انتشار توئیتی به این موضوع اشاره و در این باره نوشته بود که فعالیت بانک‌های خصوصی باید متوقف شود و در ضمن تاکید کرده بود که این بانک‌ها باید ادغام و یا فورا دولتی شوند.

حالا در همین راستا فرشاد مومنی سخنانی را مطرح کرده است.

بیشتر بخوانید:حقوق و مزایای نجومی مدیرعامل بانک سرمایه و معاونین + سند

مومنی: چرا به واقعیت تن نمی‌دهید!

فرشاد مومنی، استاد دانشگاه و اقتصاددان می‌گوید: بانک‌های خصوصی این همه فاجعه ایجاد کرده‌اند و ما بار‌ها و بار‌ها به صراحت و به اعتبار تجربیات پرشمار تاریخی سایر کشورها، گفته‌ایم که تا این‌ها را متوقف نکنید روی خوش نمی‌بینید، اما باز می‌خواهند وصله پینه کنند و به این واقعیت تن ندهند!

وی ادامه داد: می‌گفتند بانک خصوصی بیاید تا رقابت بالا برود و سهم پول و ربا در اقتصاد ملی و فشار ربوی تولیدکننده به مردم کاهش یابد؛ بعد می‌گویند برای فضای رقابتی به بانک‌های خصوصی اجازه دهیم نرخ بهره بیشتر بگیرند!

هاشمی: تورم 50 ساله دامان بانک‌ها را گرفته است

اما پیشتر، در گفتگویی که تجارت‌نیوز با بهاءالدین حسینی هاشمی- کارشناس مسائل بانکی ترتیب داد، او به نکته دیگری اشاره داشت و بر حال و روز کلی اقتصاد ایران تاکید کرد.

به گفته هاشمی، اقتصاد ایران درگیر تورم مزمن 50 ساله بوده و تحت فشار تحریم‌های بانکی نیز قرار دارد. به این ترتیب منابع خارجی وارد کشور نمی‌شود. از طرف دیگر نیز دولت و تمام مسئولان و نهادها، به بانک‌ها فشار می‌آورند که وام بدهند و تسهیلات تکلیفی برای آنها تعیین می‌کنند. بنابراین لاجرم وضع کنونی اقتصاد ایران این چنین رقم خورده است و بانک‌ها نقشی در آن نداشته‌اند.

وی افزود: وقتی تورم بالا باشد، مشتریان از بازپرداخت تسهیلات خودداری می‌کنند و این موضوع طبیعی است. زیرا تورم از نرخ بهره بالاتر است و پس دادن وام‌ها عاقلانه نیست.

در مجموع باید گفت بررسی‌ها نشان از این دارد که اگر بانک‌ها را در وضعیت کنونی مقصر بدانیم، در واقع آدرس غلط دادن و پاک کردن صورت مساله است و این در حالیست که امروز تحریم و تورم بلایای مزمن اقتصاد ایران به شمار می‌روند و موجب اختلال در روندها و فعالیت‌های اقتصادی شده‌اند.