می‌توان پذیرفت که ائمه جمعه دستان بازتری برای خواندن خطبه و ابراز عقیده دارند و نباید به سفت و سختی وزرا باشند؛ ولی چنین هم نیست که برخی از آنان سخنان متعارض با سیاست‌های دولت بزنند. دولتی که از چند جهت تحت نظارت نهادهای قانونی است و مهمتر از همه در سیاستی که آقای رئیس‌جمهور طی این چهار ماه اخیر کوشیده‌اند وفاق جمعی برای حل آن یعنی حذف فیلترینگ ایجاد کنند، حالا به‌یک‌باره ناقوس ضدوفاق را عده‌ای از نمازهای جمعه به صدا درآورند پسندیده نیست.
اگر دولت به حرف این افراد اندک گوش دهد که مردم را از دست خواهد داد و قدرت حکومت ضعیف خواهد شد و اگر به این مخالفت‌ها توجه نکند، برای خود آقایان ائمه‌جمعه زیبنده نیست که تضعیف شوند و چه‌بسا در موضع منتقد دولت قرار گیرند و فضای نمازجمعه را بیش از گذشته تضعیف نمایند.
آقایان ائمه‌جمعه باید خطبه‌های نماز را در مسیر وحدت و همدلی و حمایت از حکومت و دولت قرار دهند نه آنکه سخنان و مواضع برخی تندروهای غیرمسئول را تکرار کنند.
ایران برای دفاع از حقوق و موجودیت خویش نیازمند دولتی قوی و با حمایت گسترده مردم است. اگر قرار باشد همچنان از فیلترینگ که از اساس اقدامی زیان‌بار و عملی نابخردانه بود، دفاع شود؛ فردا برای سیاست‌های بسیار مهمتر چه کار خواهیم کرد؟
مراسمی که صف نمازگزاران در تهران گاه به تقاطع ولیعصر و طالقانی نیز می‌رسید، امروز به دلیل رویکردهایی از این نوع بسیار کم شده است. ظاهراً آقایان توجه کافی به مطالبات مردم و حتی اطرافیان و فرزندان خود ندارند که بسیاری از آنان از فیلترشکن استفاده می‌کنند و اکثریت قاطع خواهان حذف پدیده شوم فیلترینگ هستند.
آقایان چون قادر به ایجاد تفاهم و همفکری سازنده و اخلاقی با جامعه نیستند دست به دامن نهی قانونی و مجازات و ممنوعیت و فیلترینگ شده‌اند؛ غافل از اینکه اثرات منفی اینها پایدارتر و قطعی‌تر از اثرات مثبت احتمالی آنها است؛ که اگر باشد هم زودگذر است.
چرا امامان جمعه خودشان را سرگرم حمله به رفع فیلترینگ می کنند؟
از سوی دیگر محمد مهاجری در کانال تلگرامی خود نوشت: چندامام جمعه مشهور ضمن حمله به دولت که در حال فراهم کردن مراحل اجرای رفع فیلترینگ است حمله کردند.
دغدغه این بزرگواران، حول دو محور است: ناهنجاری های اخلاقی و ناامنی روانی. این هردو ارزشمند است و هیچ انسان عاقلی حتی اگر متدین هم نباشد از آنها نگران است.
اما پرسشی که امامان محترم جمعه باید پاسخ دهند:
1- مگر الان چیزی بنام فیلترینگ در عالم واقع وجود دارد؟ آمار رسمی می گوید حدود 85درصد از فیلترشکن استفاده می کنند. به این ترتیب حفظ وضعیت فعلی(یعنی بقای فیلترینگ) هیچ دردی را دوا نمی کند زیرا آنها که دلشان بخواهد به سادگی فیلترینگ را دور می زنند.
2- بر فرض که چندصباحی توانستیم با فیلترینگ، دسترسی به برخی محتواها را محدود کنیم. اگر تکنولوؤی پیشرفت کند و فیلترینگ عملا ناممکن شود چه خواهیم کرد؟
3- دسترسی به فضای فساد در سالهای قبل از انقلاب هم وجود داشت. چرا همان نسلی که در جامعه پرفساد آن روز زندگی می کرد، تا اندازه ای سالم ماند که توانست در یک خیزش فرهنگی، انقلاب اسلامی را به وجود اورد؟ دلیلش کاملا روشن است. در آن هنگام متولیان فرهنگ دینی ( روحانیت) با انگیزه کافی و سواد لازم توانسته بود سدی در برابر نابسامانی های اخلاقی ایجاد و عملا بخش مهمی از جامعه را واکسینه کند.
پس از پیروزی انقلاب، روحانیت و متولیان فرهنگ دینی تقریبا همه امکانات رسانه ای و فرهنگی را در اختیار داشته و در همه دستگاههای آموزشی نفوذ دارند و از بودجه های قابل توجهی برخوردار هستند حال آنکه پیش از انقلاب یک ریال هم بودجه نداشتند.
4- به نظر می رسد آنچه امامان جمعه انجام می دهند فرار به جلو و گریز از پاسخ به این سوال است که چرا وظیفه خود را انجام نداده اید و مردم را در برابر فرهنگ غلط صیانت نکرده اید؟متاسفانه باید گفت مشغول شدن به درگیریهای سیاسی و ورود به بازیهای جناحی از یکسو و بی خبری از تازه ترین تکنولوژی های تربیتی ، متولیان دین را خلع سلاح مرده است.
5- این درست است که خیلی دیر شده اما جلوی سد شکسته را هروقت بگیرید از آسیبهای بیشتر، جلوگیری می کنید. جسارتا حمله به رفع فیلترینگ فقط سرگرم کردن خودتان است. همت کنید و به شیوه اسلاف خود عمل کنید. کار فرهنگی البته سخت، دیربازده و نیازمند حوصله است. شما لباس پیامبر را برتن دارید. همچون ایشان، صبور و مهربان و پرجرات عمل کنید.
منبع: هم میهن
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0